روز میلاد پیغمبری همچون سایر پیامبران الهی که ندا دهنده یکتاپرستی ، صلح و دوستی ، عدالت و سایر خصلتهای نیکوست بر دینداران جهان به ویژه مسیحیان و البته مسیحیان عزیز کشورمون تبریک و تهنیت عرض میکنم .
به مناسبت این روز بنده قصد دارم مطالبی راجع به این پیامبر آسمانی در اختیار عموم خوانندگان این تایپیک قرار دهم هر چند که مطمئنا کسانی که پیرو دین ایشان هستند اطلاعاتی صحیح تر و کامل تر از بنده در اختیار دارند و به همین منظور خوشحال میشم که از نظراتشون در این مورد بهره برم و از آنها دعوت به همکاری به عمل بیارم به شرطی که فقط به این موضوع بپردازند و وارد حاشیه نشوند که البته با روحیه ای که تا حدودی ازشون سراغ دارم مطمئنم که این امر میسر میشود .
نام عیسی
عیسی ، یسوّع، یوشع، یهوشع و یهوشوع(صیغه کامل) نیز خوانده شده‌است و در عبری همه آنها برابرند. در انجیل یسوّع مسیح ۵۰ بار، عیسی مسیح ۱۰۰ بار و لفظ مسیح ۳۰۰ بار آمده‌است.
عیسی در زبان عبری به معنی «خدا کمک میکند» ( بعدها به معنی «خدا نجات می‌دهد») است.
مریم مقدس مادر عیسی (ع)
نام مادر مسیح، مریم دختر عمران بود. مادر مریم، وقتی او را حامله شد، نذر کرد فرزند در شکم خود را، بعد از به دنیا آمدن خادم مسجد (محرر) کند، و او در حالی این نذر را میکرد که میپنداشت فرزندش پسر خواهد بود. ولی وقتی که او به دنیا آمد و فهمید که او دختر است، اندوهناک شد و حسرت خورد. نامش را "مریم" یعنی خادمه نهاد. پدر مریم قبل از ولادت او از دنیا رفته بود، به ناچار خود او دخترش را در آغوش گرفته به مسجد آورد و او را به کاهنان مسجد که یکی از آنان زکریا بود تحویل داد. کاهنان در باره کفالت مریم با هم مشاجره کردند و در آخر به این رضایت دادند که در این باره قرعه بیندازند و چون قرعه انداختند زکریا برنده شد و او عهدهدار سرپرستی مریم گشت تا وقتی که مریم به حد بلوغ رسید، در آن اوان، زکریا حجابی بین مریم و کاهنان برقرار نمود و مریم در داخل آن حجاب مشغول عبادت بود ...
وی آن چنان در بندگی خدا غرق بود که هنگام نُه سالگی، روزها روزه بود و شب ها به عبادت می پرداخت. آن چنان در تقوا و شناخت پروردگار پیش رفت که از اَحبار و دانشمندان پارسای آن زمان پیشی گرفت. خداوند متعال در قرآن مجید می فرماید: «هر گاه زکریا در کنار محراب او قرار می گرفت و برای دیدار او می آمد، غذاهای مخصوصی کنار محراب می دید که از آن در شگفت می شد و از او می پرسید: این غذا را از کجا آوردی؟ مریم در پاسخ می گفت: این از سوی خداست و اوست که هر کس را بخواهد بی حساب روزی می دهد». آری، از چنین بانوی بزرگواری، فرزندی همچون عیسی متولد می شود که آیت و معجزه ای برای اهل عالم است و در یک کلام، روح و کلمه خداست.
تولد حضرت مسیح
مریم (علیها السلام) صدیقه و به عصمت خدا معصوم بود، طاهره بود، برگزیده شده و محدث و مرتبط با ملائکه بود. مریم یکی از آیات خدا برای همه عالمیان بود. ملکی از ملائکه به او گفت که خدا تو را برگزیده و تطهیر کرده .....
بعد از آنکه مریم (علیها السلام) به حد بلوغ رسید و در حجاب محراب قرار گرفت، خدای تعالی روح را (که یکی از فرشتگان بزرگ خدا است) نزد او فرستاد و روح به شکل بشری تمام عیار در برابر مریم مجسم شد و به او گفت که فرستادهای است از نزد معبودش، و پروردگار وی را فرستاده تا به اذن او پسری به وی بدهد، پسری بدون پدر، و او را بشارت داد به اینکه به زودی از پسرش معجزات عجیبی ظهور میکند و خداوند به زودی او را با روح القدس تایید نموده، و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل میآموزد و او را به عنوان رسولی به سویبنی اسرائیل می فرستد.......
این بشارت، از این نظر مهم است که فرزند دار شدن او، بدون داشتن شوهر تحقق پیدا می کند که خود، معجزه ای برای همه انسان ها در تاریخ بشری است. این مسئله، در ابتدا برای مریم شگفت انگیز و شاید تلخ بود؛ زیرا زنی چون او که عمری با پاک دامنی زیسته و همیشه در حال عبادت و بندگی خدا بوده است و همه او را به بزرگی و کرامت های والای انسانی می شناسند، حال بی آنکه شوهری به خود ببیند، فرزندی به دنیا آورده که تهمت های ناروایی برای او به همراه دارد. ولی مریم، خم به ابرو نمی آورد و به فرمان الهی گردن می نهد؛ او یکی از زنان پاک دامنی است که قرآن کریم به پاکی اش گواهی داده است.
ندای توحید در گهواره
.......... سرانجام مریم در حالی که کودکش را در آغوش داشت از بیابان به آبادی بازگشت و به سراغ بستگان و اقوام خود آمد (فاتت به قومها تحمله).
هنگامی که آنها کودکی نوزاد را در آغوش او دیدند، دهانشان از تعجب باز ماند، آنها که سابقه پاکدامنی مریم را داشتند و آوازه تقوا و کرامت او را شنیده بودند سخت نگران شدند، تا آنجا که بعضی به شک و تردید افتادند، و بعضی دیگر هم که در قضاوت و داوری، عجول بودند زبان به ملامت و سرزنش او گشودند، و گفتند: حیف از آن سابقه درخشان، با این آلودگی! و صد حیف از آن دودمان پاکی که این گونه بدنام شد.
گفتند: ای مریم! تو مسلما کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی! (قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا). بعضی به او رو کردند و گفتند ای خواهر هارون! پدر تو آدم بدی نبود، مادرت نیز هرگز آلودگی نداشت (یا اخت هارون ما کان ابوک امرء سوء و ما کانت امک بغیا).
در این هنگام، مریم به فرمان خدا سکوت کرد، تنها کاری که انجام داد این بود که اشاره به نوزادش عیسی کرد (فاشارت الیه).
اما این کار بیشتر تعجب آنها را برانگیخت و شاید جمعی آن را حمل بر سخره کردند و خشمناک شدند گفتند: مریم با چنین کاری که انجام داده‌ای قوم خود را مسخره نیز می‌کنی.
به هر حال به او گفتند ما چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوییم؟! (قالوا کیف نکلم من کان فی المهد صبیا).
ولی این حالت چندان به طول نینجامید، چرا که آن کودک نوزاد زبان به سخن گشود و گفت: من بنده خدایم (قال انی عبد الله).
او کتاب آسمانی به من مرحمت کرده (آتانی الکتاب).
و مرا پیامبر قرار داده است (و جعلنی نبیا). ............
و نیز مرا نیکوکار و قدردان و خیرخواه، نسبت به مادرم قرار داده است (و برا بوالدتی).
و مرا جبار و شقی قرار نداده است (و لم یجعلنی جبارا شقیا).
و سرانجام این نوزاد (حضرت مسیح) می‌گوید: سلام و درود خدا بر من باد آن روز که متولد شدم، و آن روز که می‌میرم، و آن روز که زنده برانگیخته می‌شوم (و السلام علی یوم ولدت یوم اموت و یوم ابعث حیا).
دوران کودکی و نوجوانی
از این دوران حضرت عیسی خیلی مطلب موجود نیست
ولی یکی از اناجیل به اسم انجیل عربی مطالبی در این باره نوشته
در این کتاب همانند انجیل کودکی توما، معجزات بیشماری از کودکی عیسی نقل شده است. داستان ساختن پرنده گلی و جان بخشیدن به آن، در این انجیل نیز ذکر شده است .سخنان حکمت آمیز در علوم طب، طبیعت و ماوراء الطبیعه از جمله معجزاتی است که در این انجیل آمده است.
این انجیل، یکی از طولانیترین انجیلهای اپوکریفایی است که دارای 55باب است.از ویژگیهای این کتاب آن است که بسیاری از داستانهای آن منحصر به فرد است و در هیچ یک از اناجیل دیگر ذکر نشده است .
دوران جوانی حضرت عیسی
عیسی (علیه السلام) در اوان جوانی به رسالت به سوی بنی اسرائیل مبعوث گردید و مأمور شد تا ایشان را به سوی دین توحید بخواند و بگوید که من با معجزهای از ناحیه پروردگارتان به سوی شما آمدهام. آن معجزه این است که برای شما (و پیش رویتان) از گل چیزی به شکل مرغ میسازم و سپس در آن میدمم، به اذن خدا مرغ زندهای میشود. من کور مادرزاد و بیمار برصی غیر قابل علاج را شفا میدهم و مردگان را به اذن خدا زنده میکنم و از آنچه میخورید و از آنچه در خانههایتان ذخیره میکنید به شما خبر میدهم، در این برای شما آیتی است بر اینکه خدا رب من و رب شما است و باید او را بپرستید.
عیسی (علیه السلام) مردم را به شریعت جدید خود که همان تصدیق شریعت موسی (علیه السلام) است دعوت میکرد، چیزی که هست بعضی از احکام موسی (علیه السلام) را نسخ نمود و بارها میفرمود: من با حکمت به سوی شما فرستاده شده‌ام، تا آنچه را مورد اختلاف شماست برایتان بیان کنم و نیز میفرمود: ای بنی اسرائیل من فرستاده خدا به سوی شمایم، در حالی که تورات را که کتاب آسمانی قبل از من بوده تصدیق دارم و در حالی که بشارت میدهم به رسولی که بعد از من میآید و نامش "احمد" است.
عیسی (علیه السلام)هم چنان بنی اسرائیل را به توحید خدا و شریعت جدید دعوت می کرد تا وقتی که از ایمان آوردنشان مأیوس شد و وقتی طغیان و عناد مردم را دید و استکبار کاهنان و احبار یهود از پذیرفتن دعوتش را مشاهده کرد، از میان عده کمی که به وی ایمان آورده بودند چند نفر "حواری" انتخاب کرد تا او را در راه خدا یاری کنند.
حواریّون
«حوّار» در لغت به معنای سفیدی خالص است. دلیل نام گذاری یاران حضرت عیسی علیه السلام به «حواریّون» آن بود که شغل آنان، تمیز کردن لباس ها بوده است. روزی به حضرت عیسی علیه السلام عرض کردند: یا روح اللّه ، کیست که از ما برتر باشد؟ هر گاه نان بخواهیم ما را سیر می کنی و هر گاه آب بخواهیم، سیراب می شویم و نعمت ایمان و معرفت به تو نیز به ما عطا شده است. عیسی علیه السلام فرمود: «برتر از شما آن کسی است که از دست رنج خود، نان می خورد و از کسب خود، ارتزاق می کند». آنان چون این سخن را شنیدند، به کار شست و شوی جامه های مردم پرداختند و از دست مزد آن نان می خوردند.
معجزات حضرت عیسی
اما معجزات عیسی(ع): 1. نخستین معجزه حضرت عیسی(ع) آن بود که از گل چیزی به شکل پرنده بر میگزید و در آن میدمید و به حکم الهی پرندهای کامل میشد. 2. بر چشمان کوران مادرزاد دستی میکشید و آنان بینایی خود را به اذن الهی باز مییافتند. 3. بر پیس (کسی که مرضی پیسی دارد) دستی میکشید و وی تندرستی خود را باز می یافت. 4. با ندا و لمس به اذن الهی مردگان را زنده میکرد. 5. حضرت عیسی(ع) مردم را از آنچه میخوردند و در خانه خویش ذخیره میکردند خبر میداد، که نوعی اطلاع از امور محجوب و پوشیده است. 6. ششمین معجزه حضرت عیسی(ع) آن بود که وقتی بنی اسرائیل خواستند او را بکشند، او را از شر آنان مصون نگاه داشت و آنان را درباره محل او به اشتباه افکند. 7. حواریون از آن حضرت خواستند که خداوند متعال سفرهای از آسمان بر آنان فرو فرستد تا از آن بخورند و دلهایشان به ایمان آرام گیرد. و عیسی(ع) از خداوند متعال درخواست کرد و خداوند سفرهای را که خواسته بودند بر آنان نازل کرد. همه این معجزات در آیات 110 الی 115 سوره مائده آمده است.
8- راه رفتن بر روی آب : این معجزه در انجیل و در روایتی از اهل بیت (ع) نقل شده است
معجزاتی که کتاب مقدس به عیسی (ع) نسبت داده و منابع اسلامی ذکری از آن به میان نیاورده اند عبارت از : خشکانیدن درخت انجیر ، معجزه پرداخت پول جزیه به باجگیران ، صید کثیر ماهی ، خارج کردن دیو از دیوانگان و آرام کردن طوفان .
به مناسبت این روز بنده قصد دارم مطالبی راجع به این پیامبر آسمانی در اختیار عموم خوانندگان این تایپیک قرار دهم هر چند که مطمئنا کسانی که پیرو دین ایشان هستند اطلاعاتی صحیح تر و کامل تر از بنده در اختیار دارند و به همین منظور خوشحال میشم که از نظراتشون در این مورد بهره برم و از آنها دعوت به همکاری به عمل بیارم به شرطی که فقط به این موضوع بپردازند و وارد حاشیه نشوند که البته با روحیه ای که تا حدودی ازشون سراغ دارم مطمئنم که این امر میسر میشود .
نام عیسی
عیسی ، یسوّع، یوشع، یهوشع و یهوشوع(صیغه کامل) نیز خوانده شده‌است و در عبری همه آنها برابرند. در انجیل یسوّع مسیح ۵۰ بار، عیسی مسیح ۱۰۰ بار و لفظ مسیح ۳۰۰ بار آمده‌است.
عیسی در زبان عبری به معنی «خدا کمک میکند» ( بعدها به معنی «خدا نجات می‌دهد») است.
مریم مقدس مادر عیسی (ع)
نام مادر مسیح، مریم دختر عمران بود. مادر مریم، وقتی او را حامله شد، نذر کرد فرزند در شکم خود را، بعد از به دنیا آمدن خادم مسجد (محرر) کند، و او در حالی این نذر را میکرد که میپنداشت فرزندش پسر خواهد بود. ولی وقتی که او به دنیا آمد و فهمید که او دختر است، اندوهناک شد و حسرت خورد. نامش را "مریم" یعنی خادمه نهاد. پدر مریم قبل از ولادت او از دنیا رفته بود، به ناچار خود او دخترش را در آغوش گرفته به مسجد آورد و او را به کاهنان مسجد که یکی از آنان زکریا بود تحویل داد. کاهنان در باره کفالت مریم با هم مشاجره کردند و در آخر به این رضایت دادند که در این باره قرعه بیندازند و چون قرعه انداختند زکریا برنده شد و او عهدهدار سرپرستی مریم گشت تا وقتی که مریم به حد بلوغ رسید، در آن اوان، زکریا حجابی بین مریم و کاهنان برقرار نمود و مریم در داخل آن حجاب مشغول عبادت بود ...
وی آن چنان در بندگی خدا غرق بود که هنگام نُه سالگی، روزها روزه بود و شب ها به عبادت می پرداخت. آن چنان در تقوا و شناخت پروردگار پیش رفت که از اَحبار و دانشمندان پارسای آن زمان پیشی گرفت. خداوند متعال در قرآن مجید می فرماید: «هر گاه زکریا در کنار محراب او قرار می گرفت و برای دیدار او می آمد، غذاهای مخصوصی کنار محراب می دید که از آن در شگفت می شد و از او می پرسید: این غذا را از کجا آوردی؟ مریم در پاسخ می گفت: این از سوی خداست و اوست که هر کس را بخواهد بی حساب روزی می دهد». آری، از چنین بانوی بزرگواری، فرزندی همچون عیسی متولد می شود که آیت و معجزه ای برای اهل عالم است و در یک کلام، روح و کلمه خداست.
تولد حضرت مسیح
مریم (علیها السلام) صدیقه و به عصمت خدا معصوم بود، طاهره بود، برگزیده شده و محدث و مرتبط با ملائکه بود. مریم یکی از آیات خدا برای همه عالمیان بود. ملکی از ملائکه به او گفت که خدا تو را برگزیده و تطهیر کرده .....
بعد از آنکه مریم (علیها السلام) به حد بلوغ رسید و در حجاب محراب قرار گرفت، خدای تعالی روح را (که یکی از فرشتگان بزرگ خدا است) نزد او فرستاد و روح به شکل بشری تمام عیار در برابر مریم مجسم شد و به او گفت که فرستادهای است از نزد معبودش، و پروردگار وی را فرستاده تا به اذن او پسری به وی بدهد، پسری بدون پدر، و او را بشارت داد به اینکه به زودی از پسرش معجزات عجیبی ظهور میکند و خداوند به زودی او را با روح القدس تایید نموده، و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل میآموزد و او را به عنوان رسولی به سویبنی اسرائیل می فرستد.......
این بشارت، از این نظر مهم است که فرزند دار شدن او، بدون داشتن شوهر تحقق پیدا می کند که خود، معجزه ای برای همه انسان ها در تاریخ بشری است. این مسئله، در ابتدا برای مریم شگفت انگیز و شاید تلخ بود؛ زیرا زنی چون او که عمری با پاک دامنی زیسته و همیشه در حال عبادت و بندگی خدا بوده است و همه او را به بزرگی و کرامت های والای انسانی می شناسند، حال بی آنکه شوهری به خود ببیند، فرزندی به دنیا آورده که تهمت های ناروایی برای او به همراه دارد. ولی مریم، خم به ابرو نمی آورد و به فرمان الهی گردن می نهد؛ او یکی از زنان پاک دامنی است که قرآن کریم به پاکی اش گواهی داده است.
ندای توحید در گهواره
.......... سرانجام مریم در حالی که کودکش را در آغوش داشت از بیابان به آبادی بازگشت و به سراغ بستگان و اقوام خود آمد (فاتت به قومها تحمله).
هنگامی که آنها کودکی نوزاد را در آغوش او دیدند، دهانشان از تعجب باز ماند، آنها که سابقه پاکدامنی مریم را داشتند و آوازه تقوا و کرامت او را شنیده بودند سخت نگران شدند، تا آنجا که بعضی به شک و تردید افتادند، و بعضی دیگر هم که در قضاوت و داوری، عجول بودند زبان به ملامت و سرزنش او گشودند، و گفتند: حیف از آن سابقه درخشان، با این آلودگی! و صد حیف از آن دودمان پاکی که این گونه بدنام شد.
گفتند: ای مریم! تو مسلما کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی! (قالوا یا مریم لقد جئت شیئا فریا). بعضی به او رو کردند و گفتند ای خواهر هارون! پدر تو آدم بدی نبود، مادرت نیز هرگز آلودگی نداشت (یا اخت هارون ما کان ابوک امرء سوء و ما کانت امک بغیا).
در این هنگام، مریم به فرمان خدا سکوت کرد، تنها کاری که انجام داد این بود که اشاره به نوزادش عیسی کرد (فاشارت الیه).
اما این کار بیشتر تعجب آنها را برانگیخت و شاید جمعی آن را حمل بر سخره کردند و خشمناک شدند گفتند: مریم با چنین کاری که انجام داده‌ای قوم خود را مسخره نیز می‌کنی.
به هر حال به او گفتند ما چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوییم؟! (قالوا کیف نکلم من کان فی المهد صبیا).
ولی این حالت چندان به طول نینجامید، چرا که آن کودک نوزاد زبان به سخن گشود و گفت: من بنده خدایم (قال انی عبد الله).
او کتاب آسمانی به من مرحمت کرده (آتانی الکتاب).
و مرا پیامبر قرار داده است (و جعلنی نبیا). ............
و نیز مرا نیکوکار و قدردان و خیرخواه، نسبت به مادرم قرار داده است (و برا بوالدتی).
و مرا جبار و شقی قرار نداده است (و لم یجعلنی جبارا شقیا).
و سرانجام این نوزاد (حضرت مسیح) می‌گوید: سلام و درود خدا بر من باد آن روز که متولد شدم، و آن روز که می‌میرم، و آن روز که زنده برانگیخته می‌شوم (و السلام علی یوم ولدت یوم اموت و یوم ابعث حیا).
دوران کودکی و نوجوانی
از این دوران حضرت عیسی خیلی مطلب موجود نیست
ولی یکی از اناجیل به اسم انجیل عربی مطالبی در این باره نوشته
در این کتاب همانند انجیل کودکی توما، معجزات بیشماری از کودکی عیسی نقل شده است. داستان ساختن پرنده گلی و جان بخشیدن به آن، در این انجیل نیز ذکر شده است .سخنان حکمت آمیز در علوم طب، طبیعت و ماوراء الطبیعه از جمله معجزاتی است که در این انجیل آمده است.
این انجیل، یکی از طولانیترین انجیلهای اپوکریفایی است که دارای 55باب است.از ویژگیهای این کتاب آن است که بسیاری از داستانهای آن منحصر به فرد است و در هیچ یک از اناجیل دیگر ذکر نشده است .
دوران جوانی حضرت عیسی
عیسی (علیه السلام) در اوان جوانی به رسالت به سوی بنی اسرائیل مبعوث گردید و مأمور شد تا ایشان را به سوی دین توحید بخواند و بگوید که من با معجزهای از ناحیه پروردگارتان به سوی شما آمدهام. آن معجزه این است که برای شما (و پیش رویتان) از گل چیزی به شکل مرغ میسازم و سپس در آن میدمم، به اذن خدا مرغ زندهای میشود. من کور مادرزاد و بیمار برصی غیر قابل علاج را شفا میدهم و مردگان را به اذن خدا زنده میکنم و از آنچه میخورید و از آنچه در خانههایتان ذخیره میکنید به شما خبر میدهم، در این برای شما آیتی است بر اینکه خدا رب من و رب شما است و باید او را بپرستید.
عیسی (علیه السلام) مردم را به شریعت جدید خود که همان تصدیق شریعت موسی (علیه السلام) است دعوت میکرد، چیزی که هست بعضی از احکام موسی (علیه السلام) را نسخ نمود و بارها میفرمود: من با حکمت به سوی شما فرستاده شده‌ام، تا آنچه را مورد اختلاف شماست برایتان بیان کنم و نیز میفرمود: ای بنی اسرائیل من فرستاده خدا به سوی شمایم، در حالی که تورات را که کتاب آسمانی قبل از من بوده تصدیق دارم و در حالی که بشارت میدهم به رسولی که بعد از من میآید و نامش "احمد" است.
عیسی (علیه السلام)هم چنان بنی اسرائیل را به توحید خدا و شریعت جدید دعوت می کرد تا وقتی که از ایمان آوردنشان مأیوس شد و وقتی طغیان و عناد مردم را دید و استکبار کاهنان و احبار یهود از پذیرفتن دعوتش را مشاهده کرد، از میان عده کمی که به وی ایمان آورده بودند چند نفر "حواری" انتخاب کرد تا او را در راه خدا یاری کنند.
حواریّون
«حوّار» در لغت به معنای سفیدی خالص است. دلیل نام گذاری یاران حضرت عیسی علیه السلام به «حواریّون» آن بود که شغل آنان، تمیز کردن لباس ها بوده است. روزی به حضرت عیسی علیه السلام عرض کردند: یا روح اللّه ، کیست که از ما برتر باشد؟ هر گاه نان بخواهیم ما را سیر می کنی و هر گاه آب بخواهیم، سیراب می شویم و نعمت ایمان و معرفت به تو نیز به ما عطا شده است. عیسی علیه السلام فرمود: «برتر از شما آن کسی است که از دست رنج خود، نان می خورد و از کسب خود، ارتزاق می کند». آنان چون این سخن را شنیدند، به کار شست و شوی جامه های مردم پرداختند و از دست مزد آن نان می خوردند.
معجزات حضرت عیسی
اما معجزات عیسی(ع): 1. نخستین معجزه حضرت عیسی(ع) آن بود که از گل چیزی به شکل پرنده بر میگزید و در آن میدمید و به حکم الهی پرندهای کامل میشد. 2. بر چشمان کوران مادرزاد دستی میکشید و آنان بینایی خود را به اذن الهی باز مییافتند. 3. بر پیس (کسی که مرضی پیسی دارد) دستی میکشید و وی تندرستی خود را باز می یافت. 4. با ندا و لمس به اذن الهی مردگان را زنده میکرد. 5. حضرت عیسی(ع) مردم را از آنچه میخوردند و در خانه خویش ذخیره میکردند خبر میداد، که نوعی اطلاع از امور محجوب و پوشیده است. 6. ششمین معجزه حضرت عیسی(ع) آن بود که وقتی بنی اسرائیل خواستند او را بکشند، او را از شر آنان مصون نگاه داشت و آنان را درباره محل او به اشتباه افکند. 7. حواریون از آن حضرت خواستند که خداوند متعال سفرهای از آسمان بر آنان فرو فرستد تا از آن بخورند و دلهایشان به ایمان آرام گیرد. و عیسی(ع) از خداوند متعال درخواست کرد و خداوند سفرهای را که خواسته بودند بر آنان نازل کرد. همه این معجزات در آیات 110 الی 115 سوره مائده آمده است.
8- راه رفتن بر روی آب : این معجزه در انجیل و در روایتی از اهل بیت (ع) نقل شده است
معجزاتی که کتاب مقدس به عیسی (ع) نسبت داده و منابع اسلامی ذکری از آن به میان نیاورده اند عبارت از : خشکانیدن درخت انجیر ، معجزه پرداخت پول جزیه به باجگیران ، صید کثیر ماهی ، خارج کردن دیو از دیوانگان و آرام کردن طوفان .
آخرین ویرایش:
