کانون مهندسین و بازنشسته گان دانشگاه
- شروع کننده موضوع ایران سبز
- تاریخ شروع
ایران سبز
عضو جدید
با سلام خدمت دوستان عزیز کانون
توی تاپیک حاضر می تونیم خاطرات گذشتمون رو مثل پیر مردها و پیرزنها بگیم(البته بانوان: جوانهای قدیمی نه چندان دور) و یا در مورد مواردی مثل:
1- تتمه کار دانشگاه
2- سربازی
3- بیکاری
4- ازدواج
5- کار و پیشه
6- مشکلات اجتماعی که درگیریم
7- خوشی ها و راههای زندگی بهتری که بهش دست یافتیم
رو به اشتراک بزاریم
در هر حال کمک شما می تونه کارمون رو راه بندازه تا کانون مون رونق بگیره
البته پیشبرد تاپیک دست دوستان گرامی می باشد.
با احترام
ایران سبز
توی تاپیک حاضر می تونیم خاطرات گذشتمون رو مثل پیر مردها و پیرزنها بگیم(البته بانوان: جوانهای قدیمی نه چندان دور) و یا در مورد مواردی مثل:
1- تتمه کار دانشگاه
2- سربازی
3- بیکاری
4- ازدواج
5- کار و پیشه
6- مشکلات اجتماعی که درگیریم
7- خوشی ها و راههای زندگی بهتری که بهش دست یافتیم
رو به اشتراک بزاریم
در هر حال کمک شما می تونه کارمون رو راه بندازه تا کانون مون رونق بگیره
البته پیشبرد تاپیک دست دوستان گرامی می باشد.
با احترام
ایران سبز
ایران سبز
عضو جدید
ای ول
ثانیه ای رو از دست نده من که
من که تمام همتم تو اون دوران انجام دادم تا لذت ببرم ولی امروز می گم که کم بود
بچه که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند
دنیا را ببین… بچه بودیم از آسمان باران می آمد
بزرگ شده ایم از چشمهایمان می آید!
بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن
بزرگ شدیم هیچکی نمیبینه
بچه بودیم تو جمع گریه می کردیم
بزرگ شدیم تو خلوت
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند
دنیا را ببین… بچه بودیم از آسمان باران می آمد
بزرگ شده ایم از چشمهایمان می آید!
بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن
بزرگ شدیم هیچکی نمیبینه
بچه بودیم تو جمع گریه می کردیم
بزرگ شدیم تو خلوت
ایران سبز
عضو جدید
هنوز دانشجویید یا به کانون ما پیوستین
ایران سبز
عضو جدید
سلام مهندس باز نشسته عزیز از اینکه به کانون ما وارد شدین خوشحالمسلام منم جزو بازنشستگان دانشگام
هی پیر شدیم رفت.
الان دارم واسه ارشد میخونم . ( چقدر هم میخونم) .
شاید از سال دیگه دوباره به استخدام دانشگاه در بیام
زیاد افسوس نخور دانشگاه شیرینی هاش یادگار می مونه مرورش لذت
اگه از من داری همزمان دنبال کار باش و برا فوق بخون چیزی رو از دست نمی دی داشتن کار بسیار مهم تر از تحصیل بی پشتوانه (تجربی و مالی )هست مخصوصا برای شما که نیاز دارین در جامعه مستقل باشین تا اجتماع فشارهاشو رو شما تحمیل نکنه
نه نگران نباش منم هستم فعلا دارم واسه ارشد میخونماحتمالا اینجا فقط ما بازنشسته شدیم.
هـــــــــــــــــــــــــــــــی
پیر شدیم رفت
همگی دعا کنید واسم
دلم واسه دانشگاه یه ذره شده.....................
ایران سبز
عضو جدید
احتمالا اینجا فقط ما بازنشسته شدیم.
هـــــــــــــــــــــــــــــــی
پیر شدیم رفت
نه بابا هنوز رو نکردن کم کم میان
این تاپیک تاپ تاپ می شه چون همه که آخرش باید بازنشسته شن دیرو زود داره سوخت و سوز نداره
ایران سبز
عضو جدید
ای ول یه نفر بهمون اضافه شد
رشته خوبی داری برا دولتی می خونید انشا الله
امکانات تحصیل دانشگاه تون چطور بود بازار کارش چطوره؟؟؟
آفرین بخون . کاش منم میخوندم
منم اگه خدا بخواد و درس بخونم دیگه عضو بازنشسته ها نمیشم
آورین آورینمنم اگه خدا بخواد و درس بخونم دیگه عضو بازنشسته ها نمیشم
ایران سبز
عضو جدید
احتمالا اینجا فقط ما بازنشسته شدیم.
هـــــــــــــــــــــــــــــــی
پیر شدیم رفت
نه بابا میان به زودی حالا اگه موافقت بشه میشیم تالار تا بچه ها بیشتری مارو ببینن و کانون رونقی بگیره معمولا همه میخوان خودشون رو جوون ببینن نمی دونن که تازه بعد دانشگاه جوونی خودشو نشون می ده من که راضیم چون بعد بازنشستگی همون قدر حال کردم که دوران تحصیل تازه تو اجتماع جایگاه ویژه و خاصی رو پیدا کردم که حاضر نیستم اونو باچیزی عوض کنم
ایران سبز
عضو جدید
منم اگه خدا بخواد و درس بخونم دیگه عضو بازنشسته ها نمیشم
زمانی که لیسانس بگیری بازنشسته ای خیالت جمع چون گرفتن فوق مثل لیسانس و شرایط لیسانس نیست بازنشستگی هم عالمی داره چه خدمت باشی چه برا فوق بخونی و چه مشغول به کار باشی
کدومش رو تجربه کردین؟
واسه چی؟
دانشگاه از بهترین دوران زندگیه
من که فقط حسرتش برام مونده[/QUOTE
به خاطر اینکه با همه بودیمو هیچ کس با ما نبود !
خوب بله راست میگی در اینصورت میتونه خیلی غیرقابل تحمل باشهواسه چی؟
دانشگاه از بهترین دوران زندگیه
من که فقط حسرتش برام مونده
به خاطر اینکه با همه بودیمو هیچ کس با ما نبود !
یادمه زمان دانشگاه
خیلی خیلی بد بود
ما دانشگاه پیام نور بودیم...با اینهمه درس خوندن و تلاش و کوشش و زحمت و خستگی
هیچ کس مارو حساب نمیکرد...نه کسی تحویلمون میگرفت، نه کسی اصلا حسابمون میکرد
تا میشنویدن پیام نوریم به چشم یک بیسواد نگاه مون میکردن...در حالی که ما برای هر امتحانی شب و روز باید کتاب ها رو با تمامی سختیهاشون و سنگینی مطالبشون میخوندیم اما همه میگفتن بابا پیام نور که دانشگاه نیست...هر بیسوادی میتونه بره
در حالی که خیلی از بچه هامون از نظر بارعلمی از بچه های دانشگاه های خوب دولتی بالاتر بودن..
حتی گاهی خود کادر و پرسنل دانشگاه بچه ها رو مسخره میکردن...
دانشگاه ما شهریار بود...کلاسها کوچیک...سلفش فقط گنجایش 30 نفر رو داشت...یعنی بقیه یا باید ناهار نمیخوردن یا توی حیاط میخوردن یا ایستاده غذاشون رو به قول خودمون کوفت میکردن...حیاطش از حیاط خونه ما کوچیک تر...دانشگاه دلگیر...هر وقت برای کاری گذرمون به آموزش می افتاد نالمون به آسمون میرسید از طرز زشت برخورد اونا با ما...کتابخونه هم که نداشت فقط همیشه موقع ثبت نام بچه ها باید پولش رو پرداخت میکردن تا کارت کتابخونه نداشته رو بگیرن...منم داشتم اما یکبارم چشمم به جمال کتابخونه روشن نشد...
اما خود ما بچه ها در نبود امکانات در نبود هیچی و هیچی...جشن راه می انداختیم. اردو میرفتیم
همش کار خودمون بود و ازجیب خودمون...
بعد از 4 سال جون کندن...و خوردن کتاب های رنگارنگ...سال 87 فارغ التحصیل شدم...
شرش کم شد از سرم
ایران سبز
عضو جدید
هر وقت از زندگی لذت ببری بهترین دوران زندگیته البته باید یاد گرفت چطور از الطاف ایزد منان استفاده کردواسه چی؟
دانشگاه از بهترین دوران زندگیه
من که فقط حسرتش برام مونده
Similar threads
Similar threads
-
مهندسین بی انگیزه و دختران کار و مدیریت پسرفتی کشورمان- شروع شده توسط petromech
- پاسخ ها: 11
-
-
-
(طنز) سوالات متداولی که از مهندسین کامپیوتر در جمع دوستان و آشنایان پرسیده می شود!- شروع شده توسط Erfan_K
- پاسخ ها: 17
-
