مشاعرۀ سنّتی

[sutern]

به صحرا بنگرم صحرا تو بینم
به دریا بنگرم دریا تو بینم

 

[امیر افشار]

مرده بودم زنده شده
کریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من
دولت پاینده شدم

 

[sutern]

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

 

[امیر افشار]

مجنون شده ام از بحر خدا
زان زلف خوشت یک سلسله کن

 

[sutern]

نمی دانم چه میخواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست

 

[nooshafarin]

تا به کی نازی به حسن عاریت
ما و من آیینه داری بیش نیست

 

[ni_rosa_ce]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست

بنفشه زار شود تربتم چو در گذرم

...

 

[امیر افشار]

می گفت که تو در چنگ منی
من ساختمت چونت نزنم

 

[nooshafarin]

می نوش ندانی ز کجا آمده ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

 

[salvador]

تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار

باور نمی‌کنند تهیدستی مرا

 

[ni_rosa_ce]

از بهر بوسه ای که لبت بر لبم دهد

جانرا هزار مرتبه بر لب رسانده است

...

 

[salvador]

تا روی دل فروز تو بستان آتش است

دل نغمه سنج گلستان آتش است

 

[nooshafarin]

تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک
به در صومعه با بربط و پیمانه روم

 

[salvador]

ما را به طرب موعظت و پند حرام است

بر اهل محبت دل خرسند حرام است

 

[محـسن ز]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر بمهر به عالم سمر شود

 

[nooshafarin]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
آنچنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس

 

[محـسن ز]

سری که بر آستان فخر می سودم
بر آستان که نهادم برآستان فراق

 

[ni_rosa_ce]

قاصد منزل سلمی که سلامت یادش

چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

...

 

[محـسن ز]

دل این سوخته بربود و بدربان گوید

که بران از درم آن شاعر کرمانی را

 

[ni_rosa_ce]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بیوفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟

...

 

[محـسن ز]

آمده ام که سر نهم عشق تورابه سر برم
ورتو بگویی از کرم نی شکنم شکر برم

 

[ni_rosa_ce]

ما آزموده ایم درین شهر بخت خویش

بیرون کشید باید ازین ورطه رخت خویش

از بس که دست می گزم و آه می کشم

آتش زدم چو گل بتن لخت لخت خویش

...

 

[محـسن ز]

شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه سوز باری چراست

 

[ni_rosa_ce]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است

بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

...

 

[محـسن ز]

دلا معاش چون کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
نگه نداشت دل مارا جای رنجش نیست
زدست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

 

[ni_rosa_ce]

دل و دینم شد و دلبر بملامت بر خواست

گفت با ما منشین کز تو سلامت بر خواست

که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست

که نه در آخر صحبت به ندامت بر خاست

...

 

[محـسن ز]

تا دل دیوانه در زنجیر زلفت بسته‌ایم

ای بسا عاقل که شد دیوانهٔ زنجیر ما

 

[ni_rosa_ce]

ای خوش آن دم که به روی تو نظر باز کنم

خویش را گرم نیازت کنم و ناز کنم

...

 

[salvador]

مکن آن نوع که آزرده شوم از خویت

دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت


شرمنده تشکرام فعال نی.شب خوش

 

[ni_rosa_ce]

مکن آن نوع که آزرده شوم از خویت

دست بر دل نهم و پا بکشم از کویت


شرمنده تشکرام فعال نی.شب خوش

خواهش می کنم!

شب به خیر