کشف منشاء شکل گیری قمر مریخ / اسفنجی که از تراکم سنگها ساخته شد .. 
دانشمندان اعلام کردند موفق به کشف شواهد محکمی شده اند که نشان می دهند بزرگترین قمر مریخ - فوبوس - از صخره هایی که در اثر وقوع انفجاری عظیم از سطح مریخ جدا شده اند به وجود آمده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، منشاء دو قمر مریخی، فوبوس و دیموس از گذشته برای دانشمندان به معمایی تبدیل شده بود و نظریه هایی وجود داشتند که این دو جرم را اخترواره هایی معرفی می کردند که در کمربند اصلی اخترواره ها متولد شده و سپس توسط نیروی گرانش مریخ جذب شده اند.
اما مطالعات جدید داستانی متفاوت را بیان می کند که بر اساس آن فوبوس از متراکم شدن موادی که در اثر انفجار ناشی از برخورد شدید یک جرم کیهانی با سطح مریخ به وجود آمده، متولد شده است و یا اینکه فوبوس می تواند از بقایای قمری که به واسطه نیروی گرانش مریخ تخریب شده به وجود آمده باشد. با این همه منشاء این قمر از موادی است که از سطح مریخ به خارج پرتاب شده اند.
رصدهایی که در گذشته در طول موج فروسرخ و مرئی از این قمر انجام گرفته نشان از حضور کندریتهای کربنی دارند، ماده ای که در شهابسنگ هایی که با زمین برخورد کرده اند نیز یافت شده است.
این ماده سنگی و مملو از کربن که از فرایند تولد سامانه خورشیدی به جا مانده است، در میان اخترواره های کمربند اصلی اختر واره ای میان مریخ و مشتری وجود دارند. اما اکنون اطلاعات به دست آمده از فضاپیمای تحقیقاتی مریخی آژانس فضایی اروپا رویدادی متفاوت را نمایان کرده است.
بر اساس این اطلاعات میان سنگهای قمر فوبوس و هر نوع اخترواره کندریتی شناخته شده به واسطه تاریخچه زمین، شباهت کمی وجود دارد. این عدم شباهت می تواند مدل به هم پیوستگی دوباره که بر اساس آن سنگهای پراکنده شده از سطح مریخ طی گذشت زمان متراکم شده و قمر فوبوس را به وجود آورده اند را تقویت کند.
از دیگر نشانه هایی که احتمال وقوع چنین رویدادی را تشدید می کند یافتن سنگهای فیلوسیلیکاتی بر روی فوبوس است، سنگهایی که تنها در حضور آب شکل گرفته و در گذشته بر روی مریخ نیز دیده شده اند. همچنین مواد معدنی بسیاری بر روی فوبوس مشاهده شده اند که وجود آنها بر روی مریخ به اثبات رسیده است و از آن گذشته ساختار کلی فوبوس بیشتر از اینکه به اخترواره ای در کمربند اصلی شباهت داشته باشد، به خود مریخ شباهت دارد.
بر اساس گزارش بی بی سی، همچنین محاسبات نشان می دهند جرم فوبوس نسبت به جرم مواد سازنده اخترواره ها بسیار کمتر است زیرا فوبوس ساختاری اسفنجی شکل دارد که 25 تا 45 درصد از سطح آن از حفره ها پوشیده شده است که این جرم کم می تواند فرضیه جذب شدن فوبوس توسط نیروی گرانش مریخ را نیز رد کند زیرا چنین اخترواره متخلخلی پس از جذب شدن به واسطه نیروی گرانشی مریخ، از هم پاشیده می شد.
دانشمندان اعلام کردند موفق به کشف شواهد محکمی شده اند که نشان می دهند بزرگترین قمر مریخ - فوبوس - از صخره هایی که در اثر وقوع انفجاری عظیم از سطح مریخ جدا شده اند به وجود آمده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، منشاء دو قمر مریخی، فوبوس و دیموس از گذشته برای دانشمندان به معمایی تبدیل شده بود و نظریه هایی وجود داشتند که این دو جرم را اخترواره هایی معرفی می کردند که در کمربند اصلی اخترواره ها متولد شده و سپس توسط نیروی گرانش مریخ جذب شده اند.
اما مطالعات جدید داستانی متفاوت را بیان می کند که بر اساس آن فوبوس از متراکم شدن موادی که در اثر انفجار ناشی از برخورد شدید یک جرم کیهانی با سطح مریخ به وجود آمده، متولد شده است و یا اینکه فوبوس می تواند از بقایای قمری که به واسطه نیروی گرانش مریخ تخریب شده به وجود آمده باشد. با این همه منشاء این قمر از موادی است که از سطح مریخ به خارج پرتاب شده اند.
رصدهایی که در گذشته در طول موج فروسرخ و مرئی از این قمر انجام گرفته نشان از حضور کندریتهای کربنی دارند، ماده ای که در شهابسنگ هایی که با زمین برخورد کرده اند نیز یافت شده است.
این ماده سنگی و مملو از کربن که از فرایند تولد سامانه خورشیدی به جا مانده است، در میان اخترواره های کمربند اصلی اختر واره ای میان مریخ و مشتری وجود دارند. اما اکنون اطلاعات به دست آمده از فضاپیمای تحقیقاتی مریخی آژانس فضایی اروپا رویدادی متفاوت را نمایان کرده است.
از دیگر نشانه هایی که احتمال وقوع چنین رویدادی را تشدید می کند یافتن سنگهای فیلوسیلیکاتی بر روی فوبوس است، سنگهایی که تنها در حضور آب شکل گرفته و در گذشته بر روی مریخ نیز دیده شده اند. همچنین مواد معدنی بسیاری بر روی فوبوس مشاهده شده اند که وجود آنها بر روی مریخ به اثبات رسیده است و از آن گذشته ساختار کلی فوبوس بیشتر از اینکه به اخترواره ای در کمربند اصلی شباهت داشته باشد، به خود مریخ شباهت دارد.
بر اساس گزارش بی بی سی، همچنین محاسبات نشان می دهند جرم فوبوس نسبت به جرم مواد سازنده اخترواره ها بسیار کمتر است زیرا فوبوس ساختاری اسفنجی شکل دارد که 25 تا 45 درصد از سطح آن از حفره ها پوشیده شده است که این جرم کم می تواند فرضیه جذب شدن فوبوس توسط نیروی گرانش مریخ را نیز رد کند زیرا چنین اخترواره متخلخلی پس از جذب شدن به واسطه نیروی گرانشی مریخ، از هم پاشیده می شد.
