مشاعره ی دخترانه و پسرانه میدونی چیه؟......

[دختر شرقی]

باد بهار پویان آید ترانه گویان

خندان کند جهان را خیزان کند خزان را

 

[siyavash51]

شبی چون شبه روی شسته به قیر

نه بهرام پیدا نه کیوان نه تیر

 

[eksir]

زین دایره مینا خونین جگرم می ده

تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

​

 

[دختر شرقی]

چو باران جامهٔ ماتم فرو شست

سپیده سرمه از عالم فرو شست

 

[siyavash51]

پری دختی پری بگذار ماهی

به زیر مقنعه صاحب کلاهی

شب افروزی چو مهتاب جوانی

سیه چشمی چو آب زندگانی

به مروارید دندانهای چون نور

صدف را آب دندان داده از دور

دو شکر چون عقیق آب داده

دو گیسو چون کمند تاب داده

شده گرم از نسیم مشک بیزش

دماغ نرگس بیمار خیزش

رخش نسرین و بویش نیز نسرین

لبش شیرین و نامش نیز شیرین ...

حکیم گنجه ... نظامی (خسرو شیرین)

 

[eksir]

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را


///

​

 

[primrose]

ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام

جمشید نیز دور نماندی زبخت خویش

 

[siyavash51]

ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد

چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

 

[tired_poet]

من از پونه به سنبل گفته بودم

کمی هم از گلایل گفته بودم

خداوندا زبانم را بسوزان

اگر نازکتر از گل گفته بودم

کرم قلاوند

چه ایهام بدیعی در دو بیتی تون بود
«اگر نازک تر از گل گفته بودم»
زیبا بود.. حظ بردم

 

[tired_poet]

چه فرق میکند اسمم چه بود یا چه نبود؟
امید و حامد و بهرام.. یا همان محمود

(بیتی از غزلی که چندی پیش مرتکب شدم)

 

[primrose]

نسیم باد صبا دوشم اگهی آورد

که روز و محنت و غم رو به کوتهی آورد

 

[naghmeirani]

شیرینی شیرین نه که از کام و دهان است
شیدایی فرهاد نه که از نام و نشان است

شیرین همانست که مینا سرشت است
فرهاد همانست که بر کوه نوشت است

 

[siyavash51]

آنجا که سحر گونه ی گلگون تو در خواب

از بوسه ی خورشید چو برگ گل ناز است

آنجا که من از روزن هر اختر شبگرد

چشمم به تماشا و تمنای تو باز است

 

[دختر شرقی]

ابا دودمان نزد خسرو شوی

بدان سایهٔ مهر او بغنوی

 

[eksir]

بیداد رفت لاله‌ی بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را
​

 

[siyavash51]

چو منصور از مراد آنان که بردارند بردارند

بدین درگاه حافظ را چو می خوانند می رانند

 

[maryam_22]

من و باد صبا مسكين دو سر گردان بي حاصل

من از افسون چشمت مست و او از بوي گيسويت

 

[دختر شرقی]

بفرمود تا تیرباران کنند

هوا چون تگرگ بهاران کنند

 

[eksir]

چنان گفتم غزل در خوبی رعنا غزال خود

که گر بر سنگ بسرایم از آن تحسین شود پیدا

 

[naghmeirani]

جوانان در بهارِ عمر یاد از شهریار آرید

که عمری در گلستانِ جوانی تغمه خوانی کرد

 

[دختر شرقی]

صدر جهان! جهان همه تاریک‌شب شده‌ست

از بهر ما سپیدهٔ صادق همی دمی

 

[pune]

اي تو تنهاخوب دنيا
بي تومن تنهاترينم
با تو مثل يك ستاره
بي تو من خاك زمينم

 

[pune]

بر جمال تو چنان صورت عشق حيران شد
كه حديث ش همه جا بر در وديوار بماند

 

[pune]

خزان كه قسمت ما شدبهارمال شما
دلم به ياد تو افتاد سلام حال شما؟

 

[دختر شرقی]

هنگام سپیده دم خروس سحری

دانی که چرا همی کند نوحه گری

یعنی که نمودند در آیینهٔ صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

 

[دختر شرقی]

ز بوی زلف توام روح تازه میگردد

سپیده‌دم که نسیم شمال میگذرد

من و وصال تو آن فکر و آرزو هیهات

که بر دماغ چه فکر محال میگذرد

 

[eksir]

سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

 

[primrose]

بسم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی به بخت من امشب سحر نمی آید

 

[toprak]

از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام
گل کرد خار خار شب بی قراری ام

 

[امیر افشار]

به نوروز چو باران رخ لاله بشست
برخیز و به جام باده کن عزم درست