اریتراسما Erythrasma
تعریف:
عفونت مزمن طبقه شاخی پوست بوده و معمولا چین های بدن از جمله بین انگشتان پا ، کشاله ران و نواحی پری آنال ، زیر پستان ها و زیر بغل را گرفتار می سازد . ضایعات بیماری بصورت لکه ها یا ماکول های قرمز ، قهوه ای و یا قرمز مسی خشک و بدون ترشح و التهاب و بدون پوسته ریزی می باشند ممکن است پوسته ها یا شوره های ریزی در سطح ضایعات دیده شود .
عامل و انتشار بیماری:
باکتری از از جنس کورینه باکتریوم عامل اتیولوژیک این بیماری می باشد . جنس کورینه باکتریوم عامل مسبب بیماری های دیگر پوستی مانند ترایکومایکوزیس اگزیلاریس و پیتدکراتولایزیس ( Pitted Keratolysis ) نیز می باشد . گونه کورینه باکتریوم مینوتیسیموم ( Corynebacterium minutissimum ) عامل اختصاصی این بیماری می باشد و شایع ترین محل عفونت چین های کشاله ران است . این بیماری در نردان شایع تر می باشد البته شیوع جنسی آن در مناطق جهان متفاوت است به طوری که در یک مطالعه آینده نگر طولی و مشاهده ای ( Longitudinal and Observational ) در کزیک شیوع بیماری در زنان بیشتر گزارش شده است . و نیز در نواحی گرم و مرطوب بیشتر دیده می شود . بیماری دارای انتشار جهانی می باشد . برخی از فاکتورهای مستعد کننده بیماری عبارتند از تعریغ بیش از حد ، چاقی ، دیابت ملیتوس و حالات و وضعیت های مربوط به اسیب و اختلال سیستم ایمنی .
علائم بالینی :
ضایعات به صورت ماکول یا لکه هائی با حد و مرز مشخص و غالبا به رنگ قرمز ،قرمز مسی ، قرمز متمایل به قهوه ای ، براق و گاهی پوشیده از شورههای ظریف و اردی شکل دیده می شود . در ضایعات پوستی این بیماری وزیکول و ترشح دیده نمی شود و معمولا دارای التهاب خفیف و گاهی خاش اندکی می باشند . بیماری تمایل به انتشار به سایر نقاط بدن را ندارد و اغلب در نواحی چین دار بدن مشاهده می شود . موهای الوده مبتلا نمی شوند . عامل بیماری ممکن است به همراه استافیلوکوک ، سودوموناس و یا درماتوفیت نیز دیده شود . در اثر تابیدن چراغ وود ( Wood s lamp ) در محل ضایعه فلورسانس قرمز مرجانی یا لعلی و درخشانی دیده می شود
تشخیص آزمایشگاهی
روش نمونه برداری :
پس از تمیز کردن محل ضایه با الکل ۷۰درصد ، از اطراف ضایعه به کمک تیغ بیستوری استریل اقدام به تراشیدن پوسته یا شوره ها می گردد و پوسته های حاصل را روی یک اسلاید میکروسکوپی تمیز جمع آوری می نمائیند .
تاکید آزمایشگاه هنگام نمونه برداری از ضایعات پوستی مشکوک به عفونت های قارچی ، همواره بر توصیه به بیمار برای عدم شستشو و استحمام محل ضایعات با آب و صابون و دسایر دتر جنت ها از ۳ روز قبل از مراجعه به آزمایشگاه است . بر طبق نظر امونس ( C.W.Emmons ۱۹۷۷ ) با شروع درمان ضد قارچی جواب های آزمایشگاهی نیز شروع به به منفی شده می نمایند ، بنابر این توصیه به بیمارمبنی بر عدم استعمال از داروهای ضد قارچی یا عوامل ضد عفونی کننده حئاقل از ۱۰ روز تا ۲ هفته قبل از مراجعه به آزمایشگاه از بروز پاسخ منفی کذب آزمایشگاهی می کاهد . در مورد اریترسما نکته ای را باید اضافه کرد این است که در صورتی که آزمایش با چراغ وود بخواهد انجام شود ، بیمار از حداقل از یک تا دو روز قبل از مراجعه به آزمایشگاه محل ضایعات را با آب خالص نیز نشسته باشد . علت این است که ترکیبات پورفرینی که از متابولیت های باکتری عامل بیماری است و در اثر تابش نور چراغ وود فلورسانس قرمز مرجانی نشان می دهد در آب محلول بوده و بعد از شستشوی محل ضایع با آب آزمایش چراغ وود پاسخ منفی کاذب خواهد داشت .