تصویر: «سنگ قبر اروميه» هم تراشيده شد
«نام: درياچه اروميه
نام اصلي: چي چست
فرزند: درياچه اوليه كره زمين (تتيس)
سال مرگ: نحوه مديريت مسوولان و مردم تاريخ آن را تعيين خواهد كرد»
اينها نوشته‌هايي بود كه 2 سال قبل بر روي سنگ قبر درياچه اروميه نقش بسته بود. سنگ
قبري كه شايد هيچكس فكر نمي‌كرد كه چقدر زود بايد سال مرگ آن را نوشت. حتي دعاي
بچه‌ها هم نتوانست اين درياچه را كه به دليل توسعه ناپايدار و بي‌رويه در منطقه كه
بارگذاري‌هاي غيرقابل تحملي را براي اين حوزه ايجاد كرده است نجات دهد.
به گزارش ايسنا، 2 سال قبل كه براي مراسم امضاي «سند مديريت جامع درياچه
اروميه» رفته بوديم شايد كسي تصور ديدن چنين تصاويري تكان‌دهنده‌اي از خشك
شدن از درياچه اروميه را نداشت.
درياچه اروميه به اعتقاد كارشناسان هم‌اكنون بسياري از ويژگي‌هاي خود را از
دست داده است، به شكلي كه افزايش شوري اين درياچه و رسيدن به حد فوق اشباع
يعني 340 گرم بر ليتر، مرگ و مير پرندگان در نتيجه رسوب نمك بر روي بال و
پر و بدن آن‌ها و نهايتا نبود قدرت جابجايي و تغذيه، پديدار شدن حداقل 250
هزار هكتار اراضي شوره‌زار خصوصا در نواحي پست اطراف درياچه و سواحل و
جزاير كه 130هزار هكتار از درياچه ارميه به طور كامل شوره‌زار شده و ديگر
قابل بازگشت نيست، چسبيده شدن جزاير 9 گانه پارك ملي (محل زادآوري گونه‌هاي
مهم پرندگان مهاجر) به سواحل جنوبي درياچه (پديدار شدن ارتباط خشكي جزاير
يادشده با ساحل)، مختل شدن امور تردد شناورهاي دريايي و كارايي نداشتن
اسكله‌هاي احداث شده در سواحل رشكان، گلمانخانه و جزاير اشك و كبودان، كاهش
جمعيت و زادآوري پرندگان مهم ساكن درياچه شامل پليكان سفيد و فلامينگو،
كاهش مهاجرت پرندگان به زيستگاه پارك ملي درياچه اروميه، كاهش شديد جمعيت
آرتميا در درياچه و رسيدن جمعيت اين موجود با ارزش به حد صفر و بلوري شدن
نمك و تشكيل لايه‌هاي ضخيم نمك در كف و بستر را به دنبال داشته است.
«نام: درياچه اروميه
نام اصلي: چي چست
فرزند: درياچه اوليه كره زمين (تتيس)
سال مرگ: نحوه مديريت مسوولان و مردم تاريخ آن را تعيين خواهد كرد»
اينها نوشته‌هايي بود كه 2 سال قبل بر روي سنگ قبر درياچه اروميه نقش بسته بود. سنگ
قبري كه شايد هيچكس فكر نمي‌كرد كه چقدر زود بايد سال مرگ آن را نوشت. حتي دعاي
بچه‌ها هم نتوانست اين درياچه را كه به دليل توسعه ناپايدار و بي‌رويه در منطقه كه
بارگذاري‌هاي غيرقابل تحملي را براي اين حوزه ايجاد كرده است نجات دهد.
به گزارش ايسنا، 2 سال قبل كه براي مراسم امضاي «سند مديريت جامع درياچه
اروميه» رفته بوديم شايد كسي تصور ديدن چنين تصاويري تكان‌دهنده‌اي از خشك
شدن از درياچه اروميه را نداشت.
درياچه اروميه به اعتقاد كارشناسان هم‌اكنون بسياري از ويژگي‌هاي خود را از
دست داده است، به شكلي كه افزايش شوري اين درياچه و رسيدن به حد فوق اشباع
يعني 340 گرم بر ليتر، مرگ و مير پرندگان در نتيجه رسوب نمك بر روي بال و
پر و بدن آن‌ها و نهايتا نبود قدرت جابجايي و تغذيه، پديدار شدن حداقل 250
هزار هكتار اراضي شوره‌زار خصوصا در نواحي پست اطراف درياچه و سواحل و
جزاير كه 130هزار هكتار از درياچه ارميه به طور كامل شوره‌زار شده و ديگر
قابل بازگشت نيست، چسبيده شدن جزاير 9 گانه پارك ملي (محل زادآوري گونه‌هاي
مهم پرندگان مهاجر) به سواحل جنوبي درياچه (پديدار شدن ارتباط خشكي جزاير
يادشده با ساحل)، مختل شدن امور تردد شناورهاي دريايي و كارايي نداشتن
اسكله‌هاي احداث شده در سواحل رشكان، گلمانخانه و جزاير اشك و كبودان، كاهش
جمعيت و زادآوري پرندگان مهم ساكن درياچه شامل پليكان سفيد و فلامينگو،
كاهش مهاجرت پرندگان به زيستگاه پارك ملي درياچه اروميه، كاهش شديد جمعيت
آرتميا در درياچه و رسيدن جمعيت اين موجود با ارزش به حد صفر و بلوري شدن
نمك و تشكيل لايه‌هاي ضخيم نمك در كف و بستر را به دنبال داشته است.
