21 سال پیش در چنین روزی جام زهر خورده شد.

[جنگلی]

اصلا باید جام زهر خورده میشد یا تا کربلا و بعدش قدس باید میرفتیم؟

اصلا جرا سال اول که پیشنهاد پایان جنگ و دادن غرامت داده شد نوشیده نشد؟

آیا لازم بود جوانان ما شهید شن و کلی سرمایه مملکت هدر بره؟

 

[shahidi721]

اصلا باید جام زهر خورده میشد یا تا کربلا و بعدش قدس باید میرفتیم؟

اصلا جرا سال اول که پیشنهاد پایان جنگ و دادن غرامت داده شد نوشیده نشد؟

آیا لازم بود جوانان ما شهید شن و کلی سرمایه مملکت هدر بره؟

این سواللات احمقانه حدودا 25 ساله داره مطرح میشه وهمواره افراد بی خرد انها را طرح می کنند

 

[fayazbahram]

این سواللات احمقانه حدودا 25 ساله داره مطرح میشه وهمواره افراد بی خرد انها را طرح می کنند

اتفاقا بزار بپرسن شاید آگاه شدند


آیهان عزیز نمی دونم این سوال ها رو با غرض ورزی میپرسی یا واقعا از روی پرسش است ولی امیدوارم باعث آگاهی بشه

اول در مورد سوال سومت بگم که جنگ از 2 نوع نیرو تشکیل شده بود که یکی نیروی ارتشی بود که اونایی بودند که سربازی رفته بودند و نیروی دیگر اونایی بودند که داوطلبانه رفته بودند ، و کسی که داوطلبانه رفته رو نمیشه گفت که نظام باعث شهید شدنش بوده ، شهادت یک عشق در این جوانان بود نه چیزی که بخوان بخاطرش پول بگیرن ، هیچی از روی زور نمیره زیر تانک


اما در مورد سوالاتت ، بله اون موقعی که قطعنامه برای اولین گفته شد باعث میشد تا هر یک از دو طرف در مواضعی که هستند بمانند و صلح اعلام شود اما اینجوری هزاران کیلومتر از خاک ایران در دست عراق باقس میماند که با ادامه ی جنگ این سرزمین ها پس گرفته شدند و قبول قطعنامه از این لحاظ مشکلی نداشت
اما مهمتر از این قضیه انحلال فرماندهان نظامی ایران در سال پایانی جنگ بود و در مقابل تقویت جبهه عراق
با این سیاستی که فرماندهان در مقابل نظر امام داشته اند اگر جنگ ادامه پیدا می کرد شکست ایران را شاهد میبودیم

 

[کانادا]

این سواللات احمقانه حدودا 25 ساله داره مطرح میشه وهمواره افراد بی خرد انها را طرح می کنند

بی خردی و احمقیت از حرف زدنت مشخصه اگه جواب داری بده اگه هم نداری سکوت کن و توهین نکن این چندمین بار شهیدی که هرکس چیزی میگه پاچش را میگیری .

 

[butterfly_سبز]

دوستان توجه داشته باشین که پیشنهاد صلح اول جنگ کاملا به ضرر ایران بود . پس بهترین کار جنگ بود تا سال 64.
تا سال 64 که پیشروی های خوبی به مدد تجربه ارتش و فداکاری بچه های داوطلب ( بسیجی ) حاصل شد و حتی باعث شد در برخی محورها به خاک عراق هم نفوذ کنیم و مثلا فاو رو تصرف کنیم یا حلبچه که صدام اون نامردی رو در حق مردم خودش کرد.
از سال 64 ارتش به حالت تدافعی در اومد ( مخصوصا در منطقه غرب ) و پیشروی به بچه های سپاه و بسیج سپرده شد که باید گفت متاسفانه بهای سنگینی بابت زیاده خواهی مسئولان وقت داده شد. در سال 64 میشد جنگ رو در مرزهای قرارداد الجزایر تموم کرد و غرامت گرفت اما آقایون طرح دادن که با 10 تا عملیات کربلا میرسیم به کربلا! و بعد هم طریق القدس! برای آزادی قدس.
رویایی که از ناپختگی مسئولان وقت سرچشمه گرفت . از سال 63-64 تا پایان جنگ فقط تلفات دادیم و پیشروی چندان چشمگیری نداشتیم.( درسته آقا سید؟)
با پایان یافتن ذخیره های مهمات ارتش شاهنشاهی مجبور شدیم از اسراییل تاو بخریم ( رسوایی واترگیت اگه اشتباه نکنم ) یا از کره به ده برابر قیمت سیم خاردار. از اون طرف صدام تا دندون مسلح شد و نتیجه این شد که جام زهر در سال 67 نوشیده شود.
ای کاش زودتر نوشیده میشد تا هم غرامت بگیریم هم اروند رود رو بگیریم ( به طور کامل) و این همه جوون شهید نمیشد.

 

[fayazbahram]

دوستان توجه داشته باشین که پیشنهاد صلح اول جنگ کاملا به ضرر ایران بود . پس بهترین کار جنگ بود تا سال 64.
تا سال 64 که پیشروی های خوبی به مدد تجربه ارتش و فداکاری بچه های داوطلب ( بسیجی ) حاصل شد و حتی باعث شد در برخی محورها به خاک عراق هم نفوذ کنیم و مثلا فاو رو تصرف کنیم یا حلبچه که صدام اون نامردی رو در حق مردم خودش کرد.
از سال 64 ارتش به حالت تدافعی در اومد ( مخصوصا در منطقه غرب ) و پیشروی به بچه های سپاه و بسیج سپرده شد که باید گفت متاسفانه بهای سنگینی بابت زیاده خواهی مسئولان وقت داده شد. در سال 64 میشد جنگ رو در مرزهای قرارداد الجزایر تموم کرد و غرامت گرفت اما آقایون طرح دادن که با 10 تا عملیات کربلا میرسیم به کربلا! و بعد هم طریق القدس! برای آزادی قدس.
رویایی که از ناپختگی مسئولان وقت سرچشمه گرفت . از سال 63-64 تا پایان جنگ فقط تلفات دادیم و پیشروی چندان چشمگیری نداشتیم.( درسته آقا سید؟)
با پایان یافتن ذخیره های مهمات ارتش شاهنشاهی مجبور شدیم از اسراییل تاو بخریم ( رسوایی واترگیت اگه اشتباه نکنم ) یا از کره به ده برابر قیمت سیم خاردار. از اون طرف صدام تا دندون مسلح شد و نتیجه این شد که جام زهر در سال 67 نوشیده شود.
ای کاش زودتر نوشیده میشد تا هم غرامت بگیریم هم اروند رود رو بگیریم ( به طور کامل) و این همه جوون شهید نمیشد.

خیلی ها همیشه بعد از بعضی کارها میگن که "ای کاش"
بله شاید خیلی کارهای آرمانی دیگری هم میشد انجام داد ، ولی مهم تصمیمات اون موقع بود ، و الا چه کسی میدونست که یک ماه بعدش چه اتفاقی می افتاد

 

[terajedi21]

این سواللات احمقانه حدودا 25 ساله داره مطرح میشه وهمواره افراد بی خرد انها را طرح می کنند

متاسفم!

 

[جنگلی]

البته به سود کلانی که عده ای از مسولین (اطرافیان هاشمی و ..) از جنگ میبردند رو هم باید بررسی کرد.
از طریق دلالی . خرید سلاح خیلی ها سود کلان بردند که پایان جنگ به نفع اونا نبود.

 

[butterfly_سبز]

خیلی ها همیشه بعد از بعضی کارها میگن که "ای کاش"
بله شاید خیلی کارهای آرمانی دیگری هم میشد انجام داد ، ولی مهم تصمیمات اون موقع بود ، و الا چه کسی میدونست که یک ماه بعدش چه اتفاقی می افتاد

دوست عزیز مگه جون دهها هزار شهیدی که به خاطر زیاده خواهی مسئولان داده شد چغندره که به این راحتی به ای کاش گیر میدی؟ مگه مسئولین ندیدن که انبارهای رژیم شاهنشاهی ته کشیده و دارن با سپر انسانی مقاصدشون رو جلو میبردن؟ به همین راحتی میگی کسی نمیدونست یه ماه بعد چی میشده؟ همین بی عرضگی و نفهمی مسئولین رو میرسونه که جنگ رو به جای رصد بلند مدت اون به اونجایی رسوندن که نمیدونستن یه هفته بعد میخواد چی بشه!
به همین راحتی میگی مهم تصمیمات اون موقع بود؟ تصمیماتی که به قیمت شهید شدن، مجروح و جانباز شدن دهها هزار نفر تموم شد.

 

[peggijaan]

كتاب "ايستاده بر آرمان" نوشته "علي غريب"

كتاب "ايستاده بر آرمان" نوشته "علي غريب"

كتاب "ايستاده بر آرمان" نوشته "علي غريب" رو دانلود كنيد بخونيد، جواب اين سؤالها و خيلي از سؤالهاي ديگر رو مي‏گيريد. بهتره كه به اين سؤالها به صورت متعصبانه و با يكي دو صفحه جواب داده نشه. چون پشتش قضاياي زيادي خوابيده.

 

[fayazbahram]

دوست عزیز مگه جون دهها هزار شهیدی که به خاطر زیاده خواهی مسئولان داده شد چغندره که به این راحتی به ای کاش گیر میدی؟ مگه مسئولین ندیدن که انبارهای رژیم شاهنشاهی ته کشیده و دارن با سپر انسانی مقاصدشون رو جلو میبردن؟ به همین راحتی میگی کسی نمیدونست یه ماه بعد چی میشده؟ همین بی عرضگی و نفهمی مسئولین رو میرسونه که جنگ رو به جای رصد بلند مدت اون به اونجایی رسوندن که نمیدونستن یه هفته بعد میخواد چی بشه!
به همین راحتی میگی مهم تصمیمات اون موقع بود؟ تصمیماتی که به قیمت شهید شدن، مجروح و جانباز شدن دهها هزار نفر تموم شد.

این یه چیزی تو مایه های یک ضرب المثل بود ، و الا یک ماه و هفته که هیچ اونا برای 3 سال برنامه می ریختن برای عملیات

یه سوال

وقتی عملیاتی صورت می گرفت آیا معلوم بود چقدر تلفات می دهند ؟؟
یا اصلا برگردیم اول جنگ ، عراق که میگفت 3 روزه در تهرانیم پس چطور زمین گیر شد؟؟؟

 

[shahidi721]

بی خردی و احمقیت از حرف زدنت مشخصه اگه جواب داری بده اگه هم نداری سکوت کن و توهین نکن این چندمین بار شهیدی که هرکس چیزی میگه پاچش را میگیری .

بر عکس چیزی که تو محل سکونتت نوشتی تو هیچ موقع نمی تونی در همچین جایی زندگی کنی چون خودت متحجر تر از همه هستی سوالی بیخودی را مطرح میکنند ومعلومه چرا؟ در ضمن پاچه گرفتن کار فک و فامیل شماست نه من خودت خواستی بشنوی من همه جا نظرمو میدم به تو وامثال تو هم اصلا مربوط نیستok

 

[butterfly_سبز]

این یه چیزی تو مایه های یک ضرب المثل بود ، و الا یک ماه و هفته که هیچ اونا برای 3 سال برنامه می ریختن برای عملیات

یه سوال

وقتی عملیاتی صورت می گرفت آیا معلوم بود چقدر تلفات می دهند ؟؟
یا اصلا برگردیم اول جنگ ، عراق که میگفت 3 روزه در تهرانیم پس چطور زمین گیر شد؟؟؟

مرسی از اینکه گفتی در حد یه ضربالمثل بود! البته فکر کنم منظورت این بود که اصطلاح محاوره ای به کار بردی.
ببین بهرام اول جنگ هم صدام اشتباه در مورد ایران قضاوت میکرد. اونا 25 روز طول کشید تا از سد مردم خرمشهر و بچه های دانشکده افسری خرمشهر عبور کنن که فقط چند تا ژ3 و کلاش داشتن.
مقاومت جانانه مردم بر کسی پوشیده نیست. عشق مرده به جهاد و شهادت هم همینطور. سوال اینجاست به چه قیمتی مسئولین ما صلح رو قبول نکردن و دم از فتح کربلا و قدس زدن؟

 

[ar ebrahimzadeh]

دوستان من
من دو برادرم در سنین نوجوانی بعنوان بسیجی رفتند بج جبهه یکی شان جانباز شد و برادر بزرگترم سال 77 سر نجات یکی از هم دانشکده ای هایش که با موفقیت انجام شد جان خود را فدای دیگری کرد . من خودم جنگ تا الان هم ادامه پیدا می کرد بدون هیچ تاملی می رفتم ولی این برمیگرده به اینکه من نمیخوام یک خارجی بیاد و بر من حاکم بشه و ربطی به سیاستهای درست حکومت نداره. یعنی وقتی شما نیازی به فداکاری نداری و ماشاالله همه شعارها بجای مغز از معده سرچشمه میگیرند 300000 نفر را به کشتن میدی و بعدشم هزار تا توجیه. تو جنگ صفین حضرت علی صلحی که کاملاً نتیجه اش را میدونست قبول کرد چون صلح همیشه اولیت برجنگ داره مگر در موضع دفاع.
کاش این جام زهر رو 10 سال قبلش و البته زهر واقعی بود. یکی از دوستامون نوشته بود که اواخر جنگ فرماندهان جنگ دیگه امام را تحت فشار گذاشتند. چرا امام باید کار را به جائی رساندند که فرماندهان مطیعش اون رو برای اتمام جنگ تحت فشار قرار بدهند.
جالبه الان وقتی یک سرباز آمریکائی بخاطر منافع آمریکا(درست یا غلط) میمیره حکومت ما گوش دنیا را کر میکنه که آمریکا برای جان شهروندانش ارزشی قائل نیست ولی 300000 نفر بخواست خودشون رفتند و بجهنم که مردند.
امام آنقدر از اوضاع و احوال جامعه مطلع بودند که بیمارستان اختصاصی شون تو جماران را بعد از چهار پنحج سال میفهمند که در جماران واقع است(این مطلب را امسال در سالگرد مرگش تو تلویزیون پخش شد) از این آدم که کینه مرگ مصطفی را هم از صدام داشت چه توقعی دارید.
جنگ جهانی اول حدود چهار سال طول کشید و جنگ جهانی دوم شش سال . تا حالا به این فکر کردید که چرا جنگ ما هشت سال طول کشید؟ یعنی دو کشور مسلمان همسایه تو هشت سال نتونستند به یک راه حل مناسب برسند. تحت هر شرایطی این بی عرضگی یا غرض داشتن یک یا دو طرف جنگ را میرساند.

 

[ddahmadss]

اصلا باید جام زهر خورده میشد یا تا کربلا و بعدش قدس باید میرفتیم؟

اصلا جرا سال اول که پیشنهاد پایان جنگ و دادن غرامت داده شد نوشیده نشد؟

آیا لازم بود جوانان ما شهید شن و کلی سرمایه مملکت هدر بره؟

یه عده واقعا میخواستن اما امکانات یاری نمیکرد.

کتاب خاطرات آیت الله هاشمی رو بخونی برا این کفاف میده کلا مسائل جنگ رو میگه اگه به سایتش هم مراجعه کنی میتونی به صورت مجانی بخونیش.

سرمایه مملکت وقتی حدر میرفت که جوونای الان ندونن باباشون کی بوده وگرنه سرمایه مملکت اون زمان در جای درست مصرف شد.


اینها رو جواب دادم چون یک درصد احتمال دادم این سوالهات از روی غرض ورزی نیست و به خاطر کسب اطلاع است.

 

[ddahmadss]

دوستان توجه داشته باشین که پیشنهاد صلح اول جنگ کاملا به ضرر ایران بود . پس بهترین کار جنگ بود تا سال 64.
تا سال 64 که پیشروی های خوبی به مدد تجربه ارتش و فداکاری بچه های داوطلب ( بسیجی ) حاصل شد و حتی باعث شد در برخی محورها به خاک عراق هم نفوذ کنیم و مثلا فاو رو تصرف کنیم یا حلبچه که صدام اون نامردی رو در حق مردم خودش کرد.
از سال 64 ارتش به حالت تدافعی در اومد ( مخصوصا در منطقه غرب ) و پیشروی به بچه های سپاه و بسیج سپرده شد که باید گفت متاسفانه بهای سنگینی بابت زیاده خواهی مسئولان وقت داده شد. در سال 64 میشد جنگ رو در مرزهای قرارداد الجزایر تموم کرد و غرامت گرفت اما آقایون طرح دادن که با 10 تا عملیات کربلا میرسیم به کربلا! و بعد هم طریق القدس! برای آزادی قدس.
رویایی که از ناپختگی مسئولان وقت سرچشمه گرفت . از سال 63-64 تا پایان جنگ فقط تلفات دادیم و پیشروی چندان چشمگیری نداشتیم.( درسته آقا سید؟)
با پایان یافتن ذخیره های مهمات ارتش شاهنشاهی مجبور شدیم از اسراییل تاو بخریم ( رسوایی واترگیت اگه اشتباه نکنم ) یا از کره به ده برابر قیمت سیم خاردار. از اون طرف صدام تا دندون مسلح شد و نتیجه این شد که جام زهر در سال 67 نوشیده شود.
ای کاش زودتر نوشیده میشد تا هم غرامت بگیریم هم اروند رود رو بگیریم ( به طور کامل) و این همه جوون شهید نمیشد.

اینکه ایران قبول کنه که مهم نیست عراق هم باید قبول میکرد که نکرد و صدام زیر معاهده زد

 

[ddahmadss]

البته به سود کلانی که عده ای از مسولین (اطرافیان هاشمی و ..) از جنگ میبردند رو هم باید بررسی کرد.
از طریق دلالی . خرید سلاح خیلی ها سود کلان بردند که پایان جنگ به نفع اونا نبود.

البته توی این ضمینه مدارکی موجود نیست و بیشتر شایعه و یک کلاغ چل کلاغ هست گرچه باز هم قابل بررسی هست و نه حکم به محکومیت میشه داد نه حکم به برائت.

 

[ddahmadss]

دوست عزیز مگه جون دهها هزار شهیدی که به خاطر زیاده خواهی مسئولان داده شد چغندره که به این راحتی به ای کاش گیر میدی؟ مگه مسئولین ندیدن که انبارهای رژیم شاهنشاهی ته کشیده و دارن با سپر انسانی مقاصدشون رو جلو میبردن؟ به همین راحتی میگی کسی نمیدونست یه ماه بعد چی میشده؟ همین بی عرضگی و نفهمی مسئولین رو میرسونه که جنگ رو به جای رصد بلند مدت اون به اونجایی رسوندن که نمیدونستن یه هفته بعد میخواد چی بشه!
به همین راحتی میگی مهم تصمیمات اون موقع بود؟ تصمیماتی که به قیمت شهید شدن، مجروح و جانباز شدن دهها هزار نفر تموم شد.

یه سری به کتاب هنر جنک سان تزو بزن ببین در هنگام ته کشیدن ادوات باید چه استراتژی وارد کرد که عنان از کفت خارج نشه و شکست صد در صدی نخوری.

 

[fayazbahram]

مرسی از اینکه گفتی در حد یه ضربالمثل بود! البته فکر کنم منظورت این بود که اصطلاح محاوره ای به کار بردی.
ببین بهرام اول جنگ هم صدام اشتباه در مورد ایران قضاوت میکرد. اونا 25 روز طول کشید تا از سد مردم خرمشهر و بچه های دانشکده افسری خرمشهر عبور کنن که فقط چند تا ژ3 و کلاش داشتن.
مقاومت جانانه مردم بر کسی پوشیده نیست. عشق مرده به جهاد و شهادت هم همینطور. سوال اینجاست به چه قیمتی مسئولین ما صلح رو قبول نکردن و دم از فتح کربلا و قدس زدن؟

اینایی که میگی درست اما منظور من این نبود

منظورم اینه که چیز قابل پیش بینیی وجود نداره ، مثلا مثال صدام رو زدم که میخواست 3 روزه تهران باشه اما عاقبت شد اون ، خوب اگه میشد حدس بزنه که عاقبتش اون میشه که جنگ نمی کرد و
اگر در فلان عملیات ما ، فرماندهان حدس میزدند که فلان مقدار تلفات خواهند داد که انجام نمی دادن که بخوان الان هم سرزنش بشن

 

[ddahmadss]

دوستان من
من دو برادرم در سنین نوجوانی بعنوان بسیجی رفتند بج جبهه یکی شان جانباز شد و برادر بزرگترم سال 77 سر نجات یکی از هم دانشکده ای هایش که با موفقیت انجام شد جان خود را فدای دیگری کرد . من خودم جنگ تا الان هم ادامه پیدا می کرد بدون هیچ تاملی می رفتم ولی این برمیگرده به اینکه من نمیخوام یک خارجی بیاد و بر من حاکم بشه و ربطی به سیاستهای درست حکومت نداره. یعنی وقتی شما نیازی به فداکاری نداری و ماشاالله همه شعارها بجای مغز از معده سرچشمه میگیرند 300000 نفر را به کشتن میدی و بعدشم هزار تا توجیه. تو جنگ صفین حضرت علی صلحی که کاملاً نتیجه اش را میدونست قبول کرد چون صلح همیشه اولیت برجنگ داره مگر در موضع دفاع.
کاش این جام زهر رو 10 سال قبلش و البته زهر واقعی بود. یکی از دوستامون نوشته بود که اواخر جنگ فرماندهان جنگ دیگه امام را تحت فشار گذاشتند. چرا امام باید کار را به جائی رساندند که فرماندهان مطیعش اون رو برای اتمام جنگ تحت فشار قرار بدهند.
جالبه الان وقتی یک سرباز آمریکائی بخاطر منافع آمریکا(درست یا غلط) میمیره حکومت ما گوش دنیا را کر میکنه که آمریکا برای جان شهروندانش ارزشی قائل نیست ولی 300000 نفر بخواست خودشون رفتند و بجهنم که مردند.
امام آنقدر از اوضاع و احوال جامعه مطلع بودند که بیمارستان اختصاصی شون تو جماران را بعد از چهار پنحج سال میفهمند که در جماران واقع است(این مطلب را امسال در سالگرد مرگش تو تلویزیون پخش شد) از این آدم که کینه مرگ مصطفی را هم از صدام داشت چه توقعی دارید.
جنگ جهانی اول حدود چهار سال طول کشید و جنگ جهانی دوم شش سال . تا حالا به این فکر کردید که چرا جنگ ما هشت سال طول کشید؟ یعنی دو کشور مسلمان همسایه تو هشت سال نتونستند به یک راه حل مناسب برسند. تحت هر شرایطی این بی عرضگی یا غرض داشتن یک یا دو طرف جنگ را میرساند.

نه نشد دیگه

عراق مگه گفت ما میخوایم حمله کنیم بیاید سر مذاکره باج بدید و ما هم ندادیم بعد حمله کرد؟

دریغ است ایران که ویران شود....کناک گرازان و شیران شود


ما همه پیرو حسینیم و همیشه این شعر رو در سرمون حفظ کردیم که چو ایران نباشد تن من مباد ...


نه اینکه بگیم چو ایران نباشد به ... که نیست -روم جای دیگر زمین قحط نیست- اگر یک به یک ... به دشمن دهیم- از آن به که خود را به کشتن دهیم واقعا کی میپسنده همچین شعری رو؟
آره شاید اگه میفهمیدن ما 21 سال بعد از جنگ این حرفا رو میزدیم همچین کاری نمیکردند اما نه غیرتشون بالا تر از این حرفا بود میخواستن اسم خودشون به عنوان پدر توی شناسنامه بچه هاشون نمایون باشه.

برادرها جنگ بلاست و خدا کنه کسی بهش گرفتار نشه اما آیا بشر مختار هم پایبنده؟جنگ هر لحظه در کمین ماست و ما بذر کینه از خودی را آبیاری میکنیم.

 

[ddahmadss]

مرسی از اینکه گفتی در حد یه ضربالمثل بود! البته فکر کنم منظورت این بود که اصطلاح محاوره ای به کار بردی.
ببین بهرام اول جنگ هم صدام اشتباه در مورد ایران قضاوت میکرد. اونا 25 روز طول کشید تا از سد مردم خرمشهر و بچه های دانشکده افسری خرمشهر عبور کنن که فقط چند تا ژ3 و کلاش داشتن.
مقاومت جانانه مردم بر کسی پوشیده نیست. عشق مرده به جهاد و شهادت هم همینطور. سوال اینجاست به چه قیمتی مسئولین ما صلح رو قبول نکردن و دم از فتح کربلا و قدس زدن؟

اگر در شرایط خارج از غرض ورزی تحقیق کنی قطعا به جواب خود میرسی

 

[ddahmadss]

اینایی که میگی درست اما منظور من این نبود

منظورم اینه که چیز قابل پیش بینیی وجود نداره ، مثلا مثال صدام رو زدم که میخواست 3 روزه تهران باشه اما عاقبت شد اون ، خوب اگه میشد حدس بزنه که عاقبتش اون میشه که جنگ نمی کرد و
اگر در فلان عملیات ما ، فرماندهان حدس میزدند که فلان مقدار تلفات خواهند داد که انجام نمی دادن که بخوان الان هم سرزنش بشن

توی جنگ که همه میدونن حلوا خیرات نمیکنن و همه پی گلوله ترکش و مرگ رو به تن خودشون مالیدن.اگه همه میخواستن اینجور فکر کنن که نمیشدن پیر فرهنگ حسین. حسین مگه نمیدونست توی دهان شیره؟مگه نمیدونست به فجیه ترین شکل به شهادت میرسه؟اما چه کار کرد؟

ارتشی سپاهی بسیجی اگه یک درصد هم احتمال میداد مرگش باعث میشه یک دقیقه حتی یک دقیقه فرصت برای مملکتش به وجود بیاره از بذل جان دریغ نمیکرد.

 

[fayazbahram]

توی جنگ که همه میدونن حلوا خیرات نمیکنن و همه پی گلوله ترکش و مرگ رو به تن خودشون مالیدن.اگه همه میخواستن اینجور فکر کنن که نمیشدن پیر فرهنگ حسین. حسین مگه نمیدونست توی دهان شیره؟مگه نمیدونست به فجیه ترین شکل به شهادت میرسه؟اما چه کار کرد؟

ارتشی سپاهی بسیجی اگه یک درصد هم احتمال میداد مرگش باعث میشه یک دقیقه حتی یک دقیقه فرصت برای مملکتش به وجود بیاره از بذل جان دریغ نمیکرد.

منظورم نتیجه ی عملیات بود ، شکست یا پیروزی
و الا همه برای پیروزی میرن و اگه حاصل بشه که جون مهم نیست

 

[خيبر]

اصلا باید جام زهر خورده میشد یا تا کربلا و بعدش قدس باید میرفتیم؟

اصلا جرا سال اول که پیشنهاد پایان جنگ و دادن غرامت داده شد نوشیده نشد؟

آیا لازم بود جوانان ما شهید شن و کلی سرمایه مملکت هدر بره؟

سوالات فوقولاده ایی پرسیدین.
این سوالا واسه هر ایرانی پیش میاد و شما حق دارین که بپرسین.
و البته ما هم حق داریم که پاسخگو باشیم.
پست های منو بخونید.
توی پاسخ ها جوابهای سوالات شمارو میدم.

دوستان توجه داشته باشین که پیشنهاد صلح اول جنگ کاملا به ضرر ایران بود . پس بهترین کار جنگ بود تا سال 64.
تا سال 64 که پیشروی های خوبی به مدد تجربه ارتش و فداکاری بچه های داوطلب ( بسیجی ) حاصل شد و حتی باعث شد در برخی محورها به خاک عراق هم نفوذ کنیم و مثلا فاو رو تصرف کنیم یا حلبچه که صدام اون نامردی رو در حق مردم خودش کرد.
از سال 64 ارتش به حالت تدافعی در اومد ( مخصوصا در منطقه غرب ) و پیشروی به بچه های سپاه و بسیج سپرده شد که باید گفت متاسفانه بهای سنگینی بابت زیاده خواهی مسئولان وقت داده شد. در سال 64 میشد جنگ رو در مرزهای قرارداد الجزایر تموم کرد و غرامت گرفت اما آقایون طرح دادن که با 10 تا عملیات کربلا میرسیم به کربلا! و بعد هم طریق القدس! برای آزادی قدس.
رویایی که از ناپختگی مسئولان وقت سرچشمه گرفت . از سال 63-64 تا پایان جنگ فقط تلفات دادیم و پیشروی چندان چشمگیری نداشتیم.( درسته آقا سید؟)
با پایان یافتن ذخیره های مهمات ارتش شاهنشاهی مجبور شدیم از اسراییل تاو بخریم ( رسوایی واترگیت اگه اشتباه نکنم ) یا از کره به ده برابر قیمت سیم خاردار. از اون طرف صدام تا دندون مسلح شد و نتیجه این شد که جام زهر در سال 67 نوشیده شود.
ای کاش زودتر نوشیده میشد تا هم غرامت بگیریم هم اروند رود رو بگیریم ( به طور کامل) و این همه جوون شهید نمیشد.

مجید عزیزم
ما در دو مرحله با اتش بس مواجه شدیم.
یک مرحله بعد از فتح خرمشهر بود که به شدت داشتن پیگیری میکردن که جنگ رو تموم کنند.
یک مرحله هم مرحله ایی هستش که تو گفتی.
در سال 64.
اما دقیقا دلایلی بود برای عدم انتهای جنگ.
وقتی ما خرمشهر رو گرفتیم خیلی سر و صدا بلند شد .
در داخل کشور عده ای بودن که میگفتن باید جنگ تموم شه.
ولی واقعا عده ی زیادی از رزمنده های جنگ مخالف این بودن.
روز به روز روحیه شون بخاطر این موضوع پائین تر میومد!
به امام نامه مینوشتن.!
اگر اشتباه نکنم این موضوع دقیقا برابر شد با حمله ی اسرائیل به لبنان.
دقیقا همون موقع بود که امام فرمودن راه قدس از کربلا میگذره!
چون جو بر این ایجاد شد که ما نیروهامونو بفرستیم لبنان!
نصف این جو رو هم همین اقای گنجی میداد!
همینطور بعد از اون ماجرا هم اقای گنجی خیلی تلاش کرد مستقیما اسرائیل رو با ما وارد جنگ کنه.
ولی با هوشمندی مسئولان این اتفاق نیوفتاد.
ما به چه دلیلی میتونستیم به صدام اعتماد کنیم!؟
صدام بعد از اینکه ما خرمشهر رو گرفتیم دستور اتش بس یک طرفه داد!
به بهانه ی لبنان!
اما میدونی چیکار میکرد؟!
دژ استحکامیش رو تقویت میکرد!
نیرو میچید!
کسی که اتش بس داده بود!
به چه دلیلی میشد بهش اعتماد کرد؟!
صدام یک دیوانه ی به تمام معنا بود که هیچ چیز براش مهم نبود!
مثل دیوانه ای بود که اعراب پول هنگفتی کف دستش گذاشته بودند و غرب هم کلی اسلحه و اطلاعات بهش داده بود!
چطور میشد صدام بدون اینکه به اهدافش رسیده باشه عقب نشینی کنه یا سکوت کنه یا باز جنگ رو شروع نکنه؟!
صدام کسی بود که قرارداد الجزایز رو پاره کرده بود!
طبق یکی از بند های قرارداد طرف ها نمیبایست به دشمنان حاکمیت ها اجازه ی تردد بدن!
عراق به همه اجازه ی تردد میداد!
مرزش شده بود دروازه ی بهشت برای کردها ی کوموله و دموکرات و منافقین!
پس در اون سال نمیشد جنگ رو پایان داد.
اما سال 64
دقیقا زمانی که به قول شما ما در موضع برتری نسبت به قبل برخوردار بودیم.
فکر میکنید اگر ما جنگ رو تموم میکردیم صدام هم جنگ رو تموم میکرد؟!
کمی شخصیت صدام رو تجسم کنید!
کسی که حلبچه رو با بمب شیمیایی زد!
کسی که از هیچ چیز و از هیچ کاری برای رسیدن به اهدافش کوتاه نمیومد!
ممکنه سوال کنید پس چطور شد که 4 سال صدام پذیرفت؟!
پاسخ
چون دیگه صدام مهره ی سوخته شد
تموم کشورهایی که بهش کمک مالی و نظامی میدادن و بهش امید داشتن این رو متوجه شدن که صدام قادر به اشغال ایران نیست!
حتی میبینیم که پس از صدور قطعنامه هم صدام جنگ رو بوسیله ی منافقین ادامه میده!
ینی جنون تا اینجاست!
منتها دیگه چون حمایت بین المللی نداره مجبور میشه بپذیره که جنگ تموم شده!
باور کنید اگر باز بهش کمک مالی و نظامی میکردن حمله میکرد!
صدام اونقدر ضعیف شد که یارای کمر راست کردن هم نداشت!
تا اونجایی که بعد از شهادت شهید صیاد شیرازی تا صبح اشرف رو توپخونه های سپاه میکوبید!
از ساعت 12 شب تا خود طلوع افتاب!
فردا صبحش صدام به یه دلگیری کوچک بسنده کرد!!!

دوست عزیز مگه جون دهها هزار شهیدی که به خاطر زیاده خواهی مسئولان داده شد چغندره که به این راحتی به ای کاش گیر میدی؟ مگه مسئولین ندیدن که انبارهای رژیم شاهنشاهی ته کشیده و دارن با سپر انسانی مقاصدشون رو جلو میبردن؟ به همین راحتی میگی کسی نمیدونست یه ماه بعد چی میشده؟ همین بی عرضگی و نفهمی مسئولین رو میرسونه که جنگ رو به جای رصد بلند مدت اون به اونجایی رسوندن که نمیدونستن یه هفته بعد میخواد چی بشه!
به همین راحتی میگی مهم تصمیمات اون موقع بود؟ تصمیماتی که به قیمت شهید شدن، مجروح و جانباز شدن دهها هزار نفر تموم شد.

مجید عزیز
سلاح های مه تموم نمیشد.
هر روز انبارهای جدید کشف میشد.
در ضمن ما از کشورهای متعددی سلاح های متعدد میخریدیم!
اصلا خودشون میومدن سراغمون!
جنگ همینه برادرم!
کشوری پیدا نمیشه که بی سلاح بمونه چون هرکس اون وسط دنبال فروش تسلیحاتشه!
اگر جوانان ما کشته و مجروح شدند به خاطر دین و وطنشون بود!
چون ایمان داشتند که تا پیروز نشن هرگز دست از اسلحه نمیکشن!
چون خرمشهر را دیدند که بعد از اشغالش علنا به ناموس مردم در خیابان توسط سربازان عراقی هتک حرمت میشد!
جوانان رزمنده اون چیزارو دیده بودند و اگر حاکمیت میخواست اونها اسلحه رو زمین نمیگذاشتند!

مرسی از اینکه گفتی در حد یه ضربالمثل بود! البته فکر کنم منظورت این بود که اصطلاح محاوره ای به کار بردی.
ببین بهرام اول جنگ هم صدام اشتباه در مورد ایران قضاوت میکرد. اونا 25 روز طول کشید تا از سد مردم خرمشهر و بچه های دانشکده افسری خرمشهر عبور کنن که فقط چند تا ژ3 و کلاش داشتن.
مقاومت جانانه مردم بر کسی پوشیده نیست. عشق مرده به جهاد و شهادت هم همینطور. سوال اینجاست به چه قیمتی مسئولین ما صلح رو قبول نکردن و دم از فتح کربلا و قدس زدن؟

من سوال اخر رو جواب میدم.
به این قیمت که از صدام نهایت امتیاز رو بگیرن.
و اینکه صدام رو تضعیفش کنند تا دیگه خطری برای ایران نباشه.
تا زمانی که صدام بشه مهره ی سوخته ی غرب!
چون صدام مجنون بود!
ما اگر صلح رو قبول میکردیم صدام با قدرتی مضاعف حمله میکرد و اگر 300 هزار شهید دادیم تو کل جنگ اونموقع تعداد شهیدامون میلیونی میشد!

 

[zadshafagh]

قبلا بحث شده درباره این موضوع
مطالعه بفرمایید
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=1189842#post1189842

 

[butterfly_سبز]

اما دقیقا دلایلی بود برای عدم انتهای جنگ.
وقتی ما خرمشهر رو گرفتیم خیلی سر و صدا بلند شد .
در داخل کشور عده ای بودن که میگفتن باید جنگ تموم شه.
ولی واقعا عده ی زیادی از رزمنده های جنگ مخالف این بودن.
روز به روز روحیه شون بخاطر این موضوع پائین تر میومد!
به امام نامه مینوشتن.!
اگر اشتباه نکنم این موضوع دقیقا برابر شد با حمله ی اسرائیل به لبنان.
دقیقا همون موقع بود که امام فرمودن راه قدس از کربلا میگذره!
چون جو بر این ایجاد شد که ما نیروهامونو بفرستیم لبنان!
نصف این جو رو هم همین اقای گنجی میداد!
همینطور بعد از اون ماجرا هم اقای گنجی خیلی تلاش کرد مستقیما اسرائیل رو با ما وارد جنگ کنه.
ولی با هوشمندی مسئولان این اتفاق نیوفتاد.
ما به چه دلیلی میتونستیم به صدام اعتماد کنیم!؟
صدام بعد از اینکه ما خرمشهر رو گرفتیم دستور اتش بس یک طرفه داد!
به بهانه ی لبنان!

سلاح های مه تموم نمیشد.
هر روز انبارهای جدید کشف میشد.
در ضمن ما از کشورهای متعددی سلاح های متعدد میخریدیم!
اصلا خودشون میومدن سراغمون!
جنگ همینه برادرم!
کشوری پیدا نمیشه که بی سلاح بمونه چون هرکس اون وسط دنبال فروش تسلیحاتشه!
اگر جوانان ما کشته و مجروح شدند به خاطر دین و وطنشون بود!
چون ایمان داشتند که تا پیروز نشن هرگز دست از اسلحه نمیکشن!
چون خرمشهر را دیدند که بعد از اشغالش علنا به ناموس مردم در خیابان توسط سربازان عراقی هتک حرمت میشد!
جوانان رزمنده اون چیزارو دیده بودند و اگر حاکمیت میخواست اونها اسلحه رو زمین نمیگذاشتند!


من سوال اخر رو جواب میدم.
به این قیمت که از صدام نهایت امتیاز رو بگیرن.
و اینکه صدام رو تضعیفش کنند تا دیگه خطری برای ایران نباشه.
تا زمانی که صدام بشه مهره ی سوخته ی غرب!
چون صدام مجنون بود!
ما اگر صلح رو قبول میکردیم صدام با قدرتی مضاعف حمله میکرد و اگر 300 هزار شهید دادیم تو کل جنگ اونموقع تعداد شهیدامون میلیونی میشد!

آرش عزیز
میدونم که باید صدام رو به نهایت تضعیفش میرسوندیم. و تو پستهام به این نکته اشاره کردم که سال 61 بعد از آزادسازی خرمشهر نمیبایست صلح میکردیم و نکریدیم. تا اینجا درست.
اما سال 64، وقتی ارتش ما حالت تذافعی به خودش گرفت، وقتی تا فاو و حلبچه پیش رفتیم اسرائیل به لبنان حمله میکنه. اتحادیه عرب با دشمنی به مراتب خطرناک تر از ایران روبرو میشه. حالا تهدید منطقه میشه اسرائیل. اتحادیه عرب میانجی گری میکنه تا جنگ تموم بشه. یک دشمن مشترک به نام اسرائیل برای عراق و ایران و عرب عرض اندام کرده. حتی پرداخت غرامت ایران رو هم اتحادیه عرب تضمین میکنه، اما اینجاست که خیال خام میاد سراغمون. ما دقیقا در همین زمان باید صلح میکردیم و با تجدید قوا در حالت اماده باش به جنگ احتمالی عراق و اعراب با اسرائیل نگاه میکردیم. اما درعمل کاری رو کردیم که اسرائیل میخواست. عراق درگیر جنگ با ما بود . کمک های سران عرب به جای لبنان به عراق واری شد و نتیجه اش همین شد.
جالب اینجاست که شعار مرگ بر اسرائیل در هیچ کشوری به اندازه ایران و عراق شنیده نمیشد . و حالا بعد از سی سال میفهمیم که یکی از بانیان جنگ ایران و عراق اسرائیل بود! چرا؟ چون از قدرت یافتن مخالفانش میترسید. ( در این مورد کتابی از طرف مرکز مطالعات استراتژیک انگلستان چاپ شده که اسراییل از زبان مصر و با دادن امتیازهایی عراق رو تشویق به جنگ میکنه)
ما به لطف فداکاری بچه های جنگ ، جنگ رو سر بلند بیرون اومدیم اما از امکانات خوبی که در ابتدای جنگ داشتیم غافل نمونیم. ما نیروی دریایی کاملا برتر از عراق، هواپیماهای مدرن در زمان خود، توپهای روسی و زره پوشهای خوب زمان خودش رو داشتیم. همونایی که هر سای 29 فروردین رنگش میکنیم و با به به بهشون نگاه میکنیم.

 

[آقا سید]

آقا مجید من در خدمت هستم ،
تمام پست ها رو خوندم ،
این موضوع زوایای متعددی داره که هر کدوم از بچه ها تقریبا از یک زاویه به اون پرداختن ،
اگه کمکی بتونم بکنم خوشحال می شم ....

 

[butterfly_سبز]

آقا مجید من در خدمت هستم ،
تمام پست ها رو خوندم ،
این موضوع زوایای متعددی داره که هر کدوم از بچه ها تقریبا از یک زاویه به اون پرداختن ،
اگه کمکی بتونم بکنم خوشحال می شم ....

سید جان
وقتی داریم درباره صلح و جنگ صحبت میکنیم قطعا نظر یکی از بچه های جنگ برامون ارزش داره. میدونم هیچوقت شما خودتون رو قاطی بحثهای بچه ها نمیکنین . اینو تا حالا فهمیدم. اما این دفعه سید صحبت جنگه. صحبت تصمیمات درست اون موقعه! هنوز هم میخواین طفره برین اقا سید جان؟ من چه کنم که شما دو کلمه حرف بزنی اخه؟

 

[آقا سید]

سید جان
وقتی داریم درباره صلح و جنگ صحبت میکنیم قطعا نظر یکی از بچه های جنگ برامون ارزش داره. میدونم هیچوقت شما خودتون رو قاطی بحثهای بچه ها نمیکنین . اینو تا حالا فهمیدم. اما این دفعه سید صحبت جنگه. صحبت تصمیمات درست اون موقعه! هنوز هم میخواین طفره برین اقا سید جان؟ من چه کنم که شما دو کلمه حرف بزنی اخه؟

قبول دارم ،
مطالب مطرح شده بسیار مهم و تاریخیه ،
اگه فکر می کنی ، اطلاعات من انقدر بدرد بخور هست که در اختیار بذارم ، من حرفی ندارم ،
در ضمن مجید جان اگر می بینی جایی طفره می رم ، دلیلش اینه که بچه ها همه مثل هم فکر نمی کنند ،
و دوست هم ندارم طرف مقابلم رو از خودم دلخور کنم ،
در رابطه با این موضوع هم ،
چشم ،
هر طوری بگی در خدمت هستم ...

 

[خيبر]

آرش عزیز
میدونم که باید صدام رو به نهایت تضعیفش میرسوندیم. و تو پستهام به این نکته اشاره کردم که سال 61 بعد از آزادسازی خرمشهر نمیبایست صلح میکردیم و نکریدیم. تا اینجا درست.
اما سال 64، وقتی ارتش ما حالت تذافعی به خودش گرفت، وقتی تا فاو و حلبچه پیش رفتیم اسرائیل به لبنان حمله میکنه. اتحادیه عرب با دشمنی به مراتب خطرناک تر از ایران روبرو میشه. حالا تهدید منطقه میشه اسرائیل. اتحادیه عرب میانجی گری میکنه تا جنگ تموم بشه. یک دشمن مشترک به نام اسرائیل برای عراق و ایران و عرب عرض اندام کرده. حتی پرداخت غرامت ایران رو هم اتحادیه عرب تضمین میکنه، اما اینجاست که خیال خام میاد سراغمون. ما دقیقا در همین زمان باید صلح میکردیم و با تجدید قوا در حالت اماده باش به جنگ احتمالی عراق و اعراب با اسرائیل نگاه میکردیم. اما درعمل کاری رو کردیم که اسرائیل میخواست. عراق درگیر جنگ با ما بود . کمک های سران عرب به جای لبنان به عراق واری شد و نتیجه اش همین شد.
جالب اینجاست که شعار مرگ بر اسرائیل در هیچ کشوری به اندازه ایران و عراق شنیده نمیشد . و حالا بعد از سی سال میفهمیم که یکی از بانیان جنگ ایران و عراق اسرائیل بود! چرا؟ چون از قدرت یافتن مخالفانش میترسید. ( در این مورد کتابی از طرف مرکز مطالعات استراتژیک انگلستان چاپ شده که اسراییل از زبان مصر و با دادن امتیازهایی عراق رو تشویق به جنگ میکنه)
ما به لطف فداکاری بچه های جنگ ، جنگ رو سر بلند بیرون اومدیم اما از امکانات خوبی که در ابتدای جنگ داشتیم غافل نمونیم. ما نیروی دریایی کاملا برتر از عراق، هواپیماهای مدرن در زمان خود، توپهای روسی و زره پوشهای خوب زمان خودش رو داشتیم. همونایی که هر سای 29 فروردین رنگش میکنیم و با به به بهشون نگاه میکنیم.

مجید گرامی
دقیقا درست تاریخ رو میگی.
ما سال 61 خرمشهر رو گرفتیم
سال 64 هم جنگ لبنان شد و اسرائیل.
بسیار خب.
اما من چی گفتم که تو اهمیت ندادی؟!
در اون زمان طبق مدارک گوناگون که یکی از این مدارک خاطرات اقای هاشمیه که عراق بصورت غیر مستقیم پیغام میده که بیاید دست به دست هم با اسرائیل وارد جنگ بشیم!
چرا؟!
اونوقت در اون صورت توی مرز نیروهاشو عقب میکشه و دقیقا نیروهاش رو چند برابر میکنه!
اصلا بریم سراغ جنگ اسرائیل و لبنان.
چی میشه که یهویی اسرائیل در کمال ناباوری به لبنان حمله میکنه؟!
اونموقع گروهای اسلامی لبنان اونقدی قوی نبودن!
چی میشه که تا میبینه ایران داره منافع نفتی غرب رو تهدید میکنه سریع به لبنان حمله میکنه؟!
این چیزی جز بازی های سیاسیه؟!
صدامی که هیچ چیز جز گرفتن اهواز و آبادان راضیش نمیکرده چی میشه یهویی نیروهاش رو تا مرزش میبره عقب؟!
بعد میدونی جالب چیه؟!
توی جنوب نیروهاش رو میبره عقب و توی کردستان نیروهاش پایگاه های ایرانی رو میگیرن!
جالب نیست؟!
با اونکار اسرائیل فقط به صدام این کمک رو کردن که افکار عمومی دنیا رو فریب بده!
ما چطور میتونستیم اونجا سکوت کنیم یا اتش بس کنیم؟!
با کسی آتش بس میکردیم که نیروهاش رو بصورت نمایشی میبره عقب؟!
با کسی که از یه طرف عقب نشینی میکنه و شعار مظلوم مظلوم سر میده و از یه طرف دیگه پایگاه مرزی میگیره؟!
چه تضمینی بود برادرم؟!
تضمین مهمترین موضوعه!
اعراب با شرایطی که اسرائیل محیا کرد سرابی رو نشون دادند به برخی از ملت ایران.
اون سراب هنوزم وجود داره.
برخی در داخل هستن که معتدقن جنگ زود تموم شد!
برخی هم مثل تو میگین چرا دیر تموم شد.
من فکر میکنم در هر صورت ایرادات بوده توی تصمیم گیری ها ولی جنگ بهترین زمان ممکن تموم شد.
مخصوصا اینکه کار صدام یکسره شد.