دوست داشتن یا دوست داشته شدن دن....مسئله اینست!!!

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
به نظر شما دوست داشتن یه نفر لذت بخش تره یا اینکه یه نفر دوستت داشته باشه......؟
من فک میکنم همه دلشون میخواد همه دوسشون داشته باشن...کسی هس که از دوس داشتن بقیه هم به همون اندازه لذت ببره؟
:que::que:
.
:gol::gol:با سپاس فراوان از جناب اقای ابوالفضل رستگار از موضوع قشنگشون....با این امید که نیشخند از لبان زیبای شما محو بشه چون میدونم اینجور تاپیکای جدی بم نمیاد...:redface::redface::cool::cool::cool::gol::D
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
اولین چیزی که میتونم بگم اینه که دوست داشتن به مراتب خیلی راحت تر از دوست داشته شدنه. شما واسه دوست داشتن لازم نیست کاری بکنید فقط کافیه که دوست داشته باشید. ولی برای دوست داشته شدن باید هزینه بپردازید. اگه مایل بودید بیشتر توضیح میدم.
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
پس از مشکلات فراوان و دردسرهای زیاد در تدارک دیدن این تاپیک با زورررررر و کلک های دوستان این تاپیک به ثمر رسید....از دوستانی که در زدن این تاپیک به کمک کردند جمال تشکر را داریم .....
ای بابا نظربدین گیگهههه:cry::cry::cool:
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
ای دل غافل سیفید نوشته بودی ندیدم....اسپم کن عزیز برادر....اصلا این تاپیک فقط ظاهر قانونی به خود گرفته ....در اصل اسپم دانی است....با ایزه ی ابوالفضل خان
 

Unknown_S

متخصص سیستم های قدرت
کاربر ممتاز
همونی که شما گفتی!! من زیاد اهل رمانتیک بازیو (استغفر .....:D)این حرفا نیستم. ولی فک میکنم همون دوست داشته شدن لذتش بیشتر باشه;)
ممنون:gol::gol:
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
به نظر من هیچ کدوم از این دو حس (دوست داشتن یا دوست داشته شدن) به تنهایی جالب نیستن.اما اگه این احساس دو طرفه باشه اونوقت قشنگه
درسته منم موافقم....ولی گاهی اوقات دوست داشتن باعث دوست داشته شدن میشه....این دو حس الزاما باهم شروع نمیشن........
ابوالفضل عزیز مشتاقیم بیشتر توضیح بدین
 

vleila

عضو جدید
درسته منم موافقم....ولی گاهی اوقات دوست داشتن باعث دوست داشته شدن میشه....این دو حس الزاما باهم شروع نمیشن........
ابوالفضل عزیز مشتاقیم بیشتر توضیح بدین
درسته .خب من ترجیه میدم توی شروع یه ارتباط اول دوست داشته بشم.
البته به شرطی که خودمم یه حداقل رغبتی واسهء شروع رابطه داشته باشم :smile:
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
درسته .خب من ترجیه میدم توی شروع یه ارتباط اول دوست داشته بشم.
البته به شرطی که خودمم یه حداقل رغبتی واسهء شروع رابطه داشته باشم :smile:
منم همینطور ولی نمیدونم چه حکمتیه که اون کسیو که خودت دوسش داریو نمیدونی اونم دوست داره یا نه به اندازه ی اون کسی که دوست داره ولی تو هنو هیچ حسی بش نداری نمتونی دوس داشته باشی :surprised::confused::confused:نه؟
 

persian_land

عضو جدید
کاربر ممتاز
والا به نظر من دوست داشتن بهتره ...چون واسه رسیدن به اون هر کاری می کنی بعد میبینی خدا رو شکر به همه چی رسیدی از جمله پول و ماشین و خونه....ولی به اون نرسیدی...بعد میری خدا رو شکر میکنی که به اون نرسیدی(واسه از بین رفتن پولا میگم)
 

mo_amin

عضو جدید
کاربر ممتاز
خوب انشالا که این خواهش گنده با چشم غره نبوده باشه.....از این نقطه به بعد اسپم ازاد اعلام میشه:cool::D
اسمشو آوردي نتم قاط زد...
راستي نظره من:
دوست داشته شدنو بيشتر دوست دارم...بريم خونه هامون ديگه...:cowboy:
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
معمولا واسه اینکه دوسِت داشته باشن باید شدیدا دوست داشته باشی و دوست داشتنتو ثابت کنی. البته بعضی حالتا هست که نیازی به انجام کار خاصی نیست. مثل هممون که توسط پدر و مادرامون دوست داشته میشم. بدون پرداخت هزینه. (منظورم از هزینه پول نیستا!)

اگر کسی دوستون داشت و بهتون ابراز علاقه کرد ولی شما نسبت بهش احساسی نداشتید با تظاهر به دوست داشتن و تمرین بعد از مدتی به خودتون میاید و میبینید که دوسش دارید.

کلا این بحث به نظر من خیلی جالبه و پیچیدگی های زیادی داره. منم چیز زیادی راجع بهش نمیدونم. امیدوارم دوستان بیان و نظراتشونو بدن تا بیشتر بتونیم راجع بهش بحث کنیم. ;)
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
یه چیز جالبی که همین الان متوجهش شدم اینه که زنها عموما مایلن دوست داشته بشن که البته فطرتا تو وجودشون هست. البته نسبیه. ولی عموما صادقه.
 

vleila

عضو جدید
منم همینطور ولی نمیدونم چه حکمتیه که اون کسیو که خودت دوسش داریو نمیدونی اونم دوست داره یا نه به اندازه ی اون کسی که دوست داره ولی تو هنو هیچ حسی بش نداری نمتونی دوس داشته باشی :surprised::confused::confused:نه؟
دوست داشتنای جملت خیلی تو در تو شد.گیج شدم !!!
یه بار دیگه واضح تر منظورتو میگی؟
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
والا به نظر من دوست داشتن بهتره ...چون واسه رسیدن به اون هر کاری می کنی بعد میبینی خدا رو شکر به همه چی رسیدی از جمله پول و ماشین و خونه....ولی به اون نرسیدی...بعد میری خدا رو شکر میکنی که به اون نرسیدی(واسه از بین رفتن پولا میگم)
خوب این که واقعا ایده ی جالبی بود ...ینی به عبارتی محشر بود....ولی باید دید طرف بعدا دستشو از رو سر کچلت بر میداره یا نه

اسمشو آوردي نتم قاط زد...
راستي نظره من:
دوست داشته شدنو بيشتر دوست دارم...بريم خونه هامون ديگه...:cowboy:
پیش پیش پیش لالالاللا....کم کم بخواب دیگه....نبینم چشاتو وا کنی....پیشی میگم بیاد بخورتا:mad:
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
اسمشو آوردي نتم قاط زد...
راستي نظره من:
دوست داشته شدنو بيشتر دوست دارم...بريم خونه هامون ديگه...:cowboy:

برو بخواب بچه.

مسواکتو زدی؟ مامان بابارو بوس کردی؟ :D

تقصیر من نیستا! خودتون اسپمو آزاد کردید!
 

vleila

عضو جدید
معمولا واسه اینکه دوسِت داشته باشن باید شدیدا دوست داشته باشی و دوست داشتنتو ثابت کنی. البته بعضی حالتا هست که نیازی به انجام کار خاصی نیست. مثل هممون که توسط پدر و مادرامون دوست داشته میشم. بدون پرداخت هزینه. (منظورم از هزینه پول نیستا!)

اگر کسی دوستون داشت و بهتون ابراز علاقه کرد ولی شما نسبت بهش احساسی نداشتید با تظاهر به دوست داشتن و تمرین بعد از مدتی به خودتون میاید و میبینید که دوسش دارید.

کلا این بحث به نظر من خیلی جالبه و پیچیدگی های زیادی داره. منم چیز زیادی راجع بهش نمیدونم. امیدوارم دوستان بیان و نظراتشونو بدن تا بیشتر بتونیم راجع بهش بحث کنیم. ;)
قبول دارم با تمرین میشه به یه نفر احساس بیشتری بیدا کرد امال اگه آدم از اول از یه نفر بدش بیاد هرچقدرم به خودش تلقین کنه بهش علاقمند نمیشه که
 

Mr.Pouyan

عضو جدید
کاربر ممتاز
به نظر من ..

قشنگ ترین نوع ممکن این قضیه.. اینه که کسی رو دوست داشته باشی که اونم تورو دوست داشته باشه..

اینطوری هم دوست داری هم دوست داشته میشی.

یه ارتباط دوطرفه.. نه یک طرفه و بی مقصد ..

مرسی :warn:
 

Belle Fille

عضو جدید
مسلما زیباترین و کامل ترین نوع عشق،‌ عشق دو طرفه ست. چون در غیر این صورت رابطه به رنج یک یا دو طرف ختم می شه.

من خودم تجربه ی عشق یک طرفه و اون هم از نوع دوست داشته شدن رو داشتم. یعنی اون همه عشق ومحبتی رو که طرف به پام می ریخت رو نمی تونستم در مقابل من هم نثارش کنم. با اینکه واقعا لیاقتش رو داشت.:cry:
شاید باورش براتون سخت باشه و فکر کنید که بهر حال دوست داشته شدن از سمت کسی باید لذت بخش باشه. اما وقتی خودت این احساس رو نسبت به اون نداشته باشی، یعنی دوستش داشته باشی اما عاشق نباشی و نتونی درکش کنی و جبرانش کنی دچار عذاب وجدان سختی می شی که تحملش واقعا دشواره.
و سخت ترین لحظه اینه که برای آخرین بار تو چشماش که از اشک پر شده نگاه کنی و بگی متاسفم. من عاشقت نیستم! برو دنبال کسی که سزاوار عشقت باشه!....
البته دعا می کنم که"س" عزیزم الان هر جایی هست خوشبخت باشه و به خاطر پاکی وجودش مطمئنم که خوشبخت خواهد بود.:gol::gol::gol:

واقعا نمی خواستم بیخودی پیاز داغ قضیه رو زیاد کنم و رمانتیک بازی در بیارم. اما چون با عمق وجودم این ماجرا رو حس کردم و داغ ش هنوز روی قلبم هست. براتون گفتم :gol:

خلاصه بچه ها اگر نظر منو بخوایید عاشقی و عاشق شدن زیباتر از معشوق منفعل بودنه. عشق حقیقی یک موهبتی ست که نصیب هر آدمی نمی شه. اما اگه زد و عاشق شدی بدون که چه بهش برسی چه نرسی برنده نهایی تویی.:heart:
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
معمولا واسه اینکه دوسِت داشته باشن باید شدیدا دوست داشته باشی و دوست داشتنتو ثابت کنی. البته بعضی حالتا هست که نیازی به انجام کار خاصی نیست. مثل هممون که توسط پدر و مادرامون دوست داشته میشم. بدون پرداخت هزینه. (منظورم از هزینه پول نیستا!)

اگر کسی دوستون داشت و بهتون ابراز علاقه کرد ولی شما نسبت بهش احساسی نداشتید با تظاهر به دوست داشتن و تمرین بعد از مدتی به خودتون میاید و میبینید که دوسش دارید.

کلا این بحث به نظر من خیلی جالبه و پیچیدگی های زیادی داره. منم چیز زیادی راجع بهش نمیدونم. امیدوارم دوستان بیان و نظراتشونو بدن تا بیشتر بتونیم راجع بهش بحث کنیم. ;)[/

QUOTE]
اره منم خودم از راه تلقین کردن تجربه کردم که میشه یه نفرو دوست داشت ولی کیفیتش مثل مال اون دوس داشتنی نمیشه که از ته قلبت باشه

یه چیز جالبی که همین الان متوجهش شدم اینه که زنها عموما مایلن دوست داشته بشن که البته فطرتا تو وجودشون هست. البته نسبیه. ولی عموما صادقه.[/
QUOTE]
;);)

دوست داشتنای جملت خیلی تو در تو شد.گیج شدم !!!
یه بار دیگه واضح تر منظورتو میگی؟
منظورم اینه که....اکثر اوقات کسایی رو که دوسشون داری دوست ندارن کسایی هم که دوست دارن تو دوسشون نداری ....نمیدونم چرا همیشه ادم باید کسیو دوس داشته باشه که بش نمیرسه....چی میشد هر کیو دوس داری اونم دوست داشته باشه....و هرکسی که دوست داره دوس داشته باشی چون بیشتر مواقع اینجوری نیس!!!!
 

persian_land

عضو جدید
کاربر ممتاز
خوب این که واقعا ایده ی جالبی بود ...ینی به عبارتی محشر بود....ولی باید دید طرف بعدا دستشو از رو سر کچلت بر میداره یا نه


پیش پیش پیش لالالاللا....کم کم بخواب دیگه....نبینم چشاتو وا کنی....پیشی میگم بیاد بخورتا:mad:

چرا بر نداره......اونموقع موهام رنگ دندونام سفید شده دیگه:wallbash::wallbash:

یه چیز جالبی که همین الان متوجهش شدم اینه که زنها عموما مایلن دوست داشته بشن که البته فطرتا تو وجودشون هست. البته نسبیه. ولی عموما صادقه.

:eek::eek:ببخشید آقای مهندس:eek::eek:این زنام عجب موجوداتین ها
حیف که کسی نیست که واسه خودشون دوستشون داشته باشه:biggrin::biggrin:
 

Abolfazl_r

عضو جدید
کاربر ممتاز
قبول دارم با تمرین میشه به یه نفر احساس بیشتری بیدا کرد امال اگه آدم از اول از یه نفر بدش بیاد هرچقدرم به خودش تلقین کنه بهش علاقمند نمیشه که

دوست گلم گفتم که اگر احساسی نسبت بهش نداشتی. بله قبول دارم اگر حالت تنفر وجود داشته باشه خیلی سخته و شاید بتونیم بگیم غیر ممکن باشه!

یه مطلب دیگه اینکه با بالا رفتن سن میتونیم به احساساتی که از طرف مقابل میگیری (مثل همین دوست داشتن یه طرفه) احترام بیشتری بزاریم و براش تلاش کنیم. یعنی اگه بچه باشی نسبت به حس آدمی که نسبت بهش حسی نداری بی اهمیت رد میشی ولی با بالاتر رفتن سن ملاحظه گر میشیم و به احساس طرف احترام میزاریم و سعی میکنیم به طرف فرصت بدیم و امتحان کنیم که دوسش داشته باشیم.
 

mo_amin

عضو جدید
کاربر ممتاز
معمولا واسه اینکه دوسِت داشته باشن باید شدیدا دوست داشته باشی و دوست داشتنتو ثابت کنی. البته بعضی حالتا هست که نیازی به انجام کار خاصی نیست. مثل هممون که توسط پدر و مادرامون دوست داشته میشم. بدون پرداخت هزینه. (منظورم از هزینه پول نیستا!)

اگر کسی دوستون داشت و بهتون ابراز علاقه کرد ولی شما نسبت بهش احساسی نداشتید با تظاهر به دوست داشتن و تمرین بعد از مدتی به خودتون میاید و میبینید که دوسش دارید.

کلا این بحث به نظر من خیلی جالبه و پیچیدگی های زیادی داره. منم چیز زیادی راجع بهش نمیدونم. امیدوارم دوستان بیان و نظراتشونو بدن تا بیشتر بتونیم راجع بهش بحث کنیم. ;)
اينجوري كه خودمون گول زديم...هم؟؟
يني به زور به خودمون تحميلش كنيم...

خوب این که واقعا ایده ی جالبی بود ...ینی به عبارتی محشر بود....ولی باید دید طرف بعدا دستشو از رو سر کچلت بر میداره یا نه


پیش پیش پیش لالالاللا....کم کم بخواب دیگه....نبینم چشاتو وا کنی....پیشی میگم بیاد بخورتا:mad:
نچ...راستي الان داره بازيه ايتاليا -پاراگئه رو نشون ميده...
 

دختر شاه پریون

عضو جدید
کاربر ممتاز
مسلما زیباترین و کامل ترین نوع عشق،‌ عشق دو طرفه ست. چون در غیر این صورت رابطه به رنج یک یا دو طرف ختم می شه.

من خودم تجربه ی عشق یک طرفه و اون هم از نوع دوست داشته شدن رو داشتم. یعنی اون همه عشق ومحبتی رو که طرف به پام می ریخت رو نمی تونستم در مقابل من هم نثارش کنم. با اینکه واقعا لیاقتش رو داشت.:cry:
شاید باورش براتون سخت باشه و فکر کنید که بهر حال دوست داشته شدن از سمت کسی باید لذت بخش باشه. اما وقتی خودت این احساس رو نسبت به اون نداشته باشی، یعنی دوستش داشته باشی اما عاشق نباشی و نتونی درکش کنی و جبرانش کنی دچار عذاب وجدان سختی می شی که تحملش واقعا دشواره.
و سخت ترین لحظه اینه که برای آخرین بار تو چشماش که از اشک پر شده نگاه کنی و بگی متاسفم. من عاشقت نیستم! برو دنبال کسی که سزاوار عشقت باشه!....
البته دعا می کنم که"س" عزیزم الان هر جایی هست خوشبخت باشه و به خاطر پاکی وجودش مطمئنم که خوشبخت خواهد بود.:gol::gol::gol:

واقعا نمی خواستم بیخودی پیاز داغ قضیه رو زیاد کنم و رمانتیک بازی در بیارم. اما چون با عمق وجودم این ماجرا رو حس کردم و داغ ش هنوز روی قلبم هست. براتون گفتم :gol:

خلاصه بچه ها اگر نظر منو بخوایید عاشقی و عاشق شدن زیباتر از معشوق منفعل بودنه. عشق حقیقی یک موهبتی ست که نصیب هر آدمی نمی شه. اما اگه زد و عاشق شدی بدون که چه بهش برسی چه نرسی برنده نهایی تویی.:heart:
خیلیی جالب و حقیقت بود......از ته قلب واسه اوشون ناراحت شدم:cry::cry:
 

Similar threads

بالا