مشاعرۀ سنّتی

[shabnam777]

شب سردی ست و من افسرده
راه دوری ست ،و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
میکنم تنها از جاده عبور:
دور ماندند ز من آدم ها
سایه ای از سر ِدیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم ها
فکر ِتاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل ِ من
قصه ها ساز کند پنهانی
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر ،سحر نزدیک است
هر دم این بانگ بر آرم از دل:
وای ،این شب چقدر تاریک است!
خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم ِمن ،لیک ،غمی غمناک است

"سهراب سپهری"​

__________________

 

[canopus]

ترسم که در شراره این چشم کینه توز
پروانه وار سوزم و دیوانه تر شوم

 

[shabnam777]

من نیستم ار کسی دگر هست
از دوست به "یاد دوست"خرسند

این جور که می بریم،تا کی؟
وین صبر که می کنیم تا چند؟

 

[canopus]

در ره مقصود بگذر ز اختلاف کفر و دین
هر کجا بینی چراغ روشنی پروانه باش

 

[بارانی]

شد دل آزرده و آزرده دل از كوي تو رفت / با دل پر گله از ناخوشي خوي تو رفت​

​

 

[canopus]

ترهم کن تو ای شمع فروزان
که پروانه هنوزش نیمه جان است

 

[بارانی]

تهي شد جام اميدم ، چو با دل آشنا گشتي
شبم مست و بروز افسانه كردي جان شيرينم

ضرر كردي بلاي دل درين سودا ندانستي
كه يك ديوانه را ديوانه كردي جان شيرينم

 

[sanaz950]

تا نگاه ميكني وقت رفتن است
پيش از آن كه با خبر شوي لحظه عزيمت تو ناگزير ميشود
آه اي دريغ و حسرت هميشگي
ناگهان چه قدر زود دير مي شود...

 

[canopus]

دلی چون شمع بی پروانه دارم
که بزم غیر را سازد درخشان

 

[بارانی]

ناکامیم ای دوست ز خودکامی تست
وین سوختگیهای من از خامی تست
مگذار که در عشق تو رسوا گردم
رسوایی من باعث بدنامی تست

 

[canopus]

تا شود واضح که عاشق کشته ی بیداد کیست
گنبد از فانوس باید بر سر پروانه ساخت

 

[بارانی]

ترسم از بيدادت شبي ، مستانه ساغر بشكنم
بيگانه گردم از وفا ، عهد تو ديگر بشكنم

دلرا چو جام لاله اي ، بيرون كشم از سينه ام
اين دشمن ديرينه را با ديده تر بشكنم

 

[Mahdi JooN]

ترسم از بيدادت شبي ، مستانه ساغر بشكنم
بيگانه گردم از وفا ، عهد تو ديگر بشكنم

دلرا چو جام لاله اي ، بيرون كشم از سينه ام
اين دشمن ديرينه را با ديده تر بشكنم

ماها تو سفر کردي و شب ماند و سياهي
نه مرغ شب از ناله‌ي من خفت و نه ماهي

 

[بارانی]

يا هم چو ضعيف منزوي بايد شد
يا صاحب زور معنوي بايد شد
فرياد و فغان و ناله را نيست اثر
در جامعۀ بشر قوي بايد شد

 

[canopus]

در دل من سوز عشق و بر رخ من داغ مهر
او چو شمع و لاله دارد رخ چرا افروخته؟

 

[بارانی]

هر آن دل را كه سوزي نيست دل نيست / دل افسرده غير از آب و گل نيست​

 

[Mahdi JooN]

هر آن دل را كه سوزي نيست دل نيست / دل افسرده غير از آب و گل نيست​

تويي که بر سر خوبان کشوري چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج

 

[بارانی]

جز آستان توام درجهان پناهی نیست
سر مرا بجز این در حواله گاهی نیست

عدد چوتیغ کشید من سپر بیندازم
که تیغ ما بجز از ناله ای وآهی نیست

 

[canopus]

تو دانی ای شب تاریک و ای شمع جهان آرا
دلم پر زد به سویش جان من پروانه آسا شد

 

[Mahdi JooN]

تو دانی ای شب تاریک و ای شمع جهان آرا
دلم پر زد به سویش جان من پروانه آسا شد

دیروز در کنار تو احساس عشق بود

دستان کوچکت که پر از یاس عشق بود
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دستان کوچکت که جنون مرا نوشت[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]این واژه های غرق به خون مرا نوشت[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هرجا که رد پای شما هست می روم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]فکری بکن به حال من از دست می روم[/FONT]

 

[R@mtin.eng]

مشتاقی و صبوری از حد گذشت جانا ............. گر تو شکیب داری طاقت نماند مارا

 

[Mahdi JooN]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]اصلا چرا دروغ، همین پیش پای تو [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گفتم که یک غزل بنویسم برای تو[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]احساس می کنم که کمی پیرتر شدم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]احساس می کنم که شدم مبتلای تو[/FONT]

 

[canopus]

وفای عاشق و معشوق بین و گریه ی شمع
که بهر مردن پروانه ماتمی دارد

 

[Mahdi JooN]

دختر كنار پنجره تنها نشست و گفت
اي دختر بهار حسد مي برم به تو
عطر و گل و ترانه و سرمستي ترا
با هر چه طالبي بخدا مي خرم ز تو

 

[canopus]

ورد شب و روزم تویی اندوه جان سوزم تویی
شمع شب افروزم تویی من گرد تو پروانه ام

 

[Mahdi JooN]

من به مردي وفا نمودم و او
پشت پا زد به عشق و اميدم
هر چه دادم به او حلالش باد
غير از آن دل كه مفت بخشيدم

 

[canopus]

مرحبا ای شمع بزم افروز عشق
مرحبا ای شعله ی جان سوز عشق

 

[Mahdi JooN]

قلب تو پاك و دامن من ناپاك
من شاهدم به خلوت بيگانه
تو از شراب بوسه من مستي
من سر خوش از شرابم و پيمانه

 

[canopus]

همچو دو پروانه ی بی بال و پر
داده عنان بر کف باد سحر

 

[Aseman Etemaad]

رفتی و غم آمد به سر جای تو ای داد
بیدادگری آمد و فریاد رسی رفت