آب، فراوانترین مایع و بهجرات مهمترین مایعی است که روی زمین وجود دارد؛ اما اهمیت آن به پدیدههای زیستی منحصر نمیشود. ویژگیهای فیزیکی آب در مقایسه با دیگر مواد روی زمین، بینظیر است.
ما با معماهای زیادی مواجه هستیم، از طبیعت ماده تاریک و سر منشاء جهان گرفته، تا تحقیق برای نظریه همهچیز. اینها همه معماهایی در مقیاس بزرگ هستند، اما شما میتوانید معمای دیگری را از جهان فیزیکی مشاهده کنید که از آشپزخانه شما میآید (و اگر همانقدر بزرگ نباشد، به همان اندازه گیجکننده باشد). فقط یک لیوان را از آب سرد پر کنید، یک قالب یخ در آن بیاندازید و صبر کنید تا آب از تلاطم بیفتد.
این واقعیت که یخ شناور میشود، اولین مورد عجیب این ماده است. زمانی معما عمیقتر میشود که با استفاده از یک دماسنج دمای آب را در اعماق مختلف اندازه بگیرید. در بالا و در نزدیک قالب یخ، میبینید که دمای آب نزدیک به صفر درجه است، اما در انتهای لیوان دما به 4 درجه میرسد. دلیل آن این است که چگالی آب در دمای 4 درجه سلسیوس، از هر دمای دیگری بیشتر است (یک ویژگی عجیب دیگر که آن را از هر مایع دیگری متمایز میسازد).
به گزارش نیوساینتیست، خواص عجیب آب همچنان ادامه دارد و برخی از آنها برای زندگی حیاتی هستند. به دلیل اینکه چگالی یخ از آب کمتر است و چگالی آب در نقطه انجماد کمتر از زمانی است که آب تا چهار درجه گرمتر باشد، آب نسبت به ته لیوان، از بالا به پایین منجمد میشود. بنابراین حتی در طول عصر یخ بندان، زندگی در اعماق دریاها و اقیانوسها همچنان ادامه داشت. آب ظرفیت خارقالعادهای برای گرفتن گرما دارد و این به ملایمتر کردن تغییرات آبو هوایی کمک میکند، که در غیر این صورت میتواند اکوسیستمها را نابود کند.
با این حال، به رغم اهمیت بسیار زیاد آب برای حیات، هیچ نظریه واحدی دست کم تا کنون نتوانسته یک توضیح قابل قبول برای خصوصیات اسرارآمیز آن ارائه کند. اگر ما بتوانیم نظریات اندرس نیلسون از فیزیکدانان دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، و لارس پترسون از دانشگاه استکهلم سوئد، و همکاران این دو را بپذیریم؛ بالاخره توانستهایم به دلیل واقعی خیلی از این خصوصیات غیر عادی پی ببریم.
نظریات جنجالی این دو، بسط دهنده نظریهای است که بیش از یک قرن پیش از این توسط ویلهلم رونتگن، کاشف اشعه ایکس، ارائه شده است. او ادعا کرده بود که مولکولها در آب مایع آن گونه که در کتابهای امروزی میبینیم، تنها از یک طریق به هم نپیوستهاند، بلکه این اتصال از دو مسیر کاملا متفاوت انجام میشود.
ساختار اسرارآمیز آب
کلید فهم اسرار آب، نحوه تعامل مولکولهای آن با همدیگر است، مولکولهایی که از یک اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن تشکیل شدهاند. اتم اکسیژن بار منفی ناچیزی دارد و اتمهای هیدروژن، در مجموع بار مثبتی معادل آن دارند. به همین ترتیب، اتمهای هیدروژن و اکسیژن مولکولهای همسایه، از طریق تشکیل پیوندی به نام پیوند هیدروژنی به همدیگر جذب میشوند.
پیوندهای هیدروژنی، خیلی ضعیفتر از پیوندهایی هستند که اتمها را در مولکولها در کنار هم قرار میدهند، و به همین دلیل همواره در حال گسیختن و بازپیوستن هستند. این پیوندها هنگامی به حداکثر قدرت خود میرسند که مولکولها به نحوی کنار هم قرار گرفته باشند که هر پیوند هیدوژنی در امتداد یک پویند مولکولی قرار بگیرد. شکل یک مولکول آب به نحوی است که هر مولکول H2O در میان چهار مولکول همسایه قرار میگیرد و یک هرم با قاعده مثلثی را تشکیل میدهد، که معمولا به نام تتراهدرون یا چهارسطحی شناخته میشود.
ما با معماهای زیادی مواجه هستیم، از طبیعت ماده تاریک و سر منشاء جهان گرفته، تا تحقیق برای نظریه همهچیز. اینها همه معماهایی در مقیاس بزرگ هستند، اما شما میتوانید معمای دیگری را از جهان فیزیکی مشاهده کنید که از آشپزخانه شما میآید (و اگر همانقدر بزرگ نباشد، به همان اندازه گیجکننده باشد). فقط یک لیوان را از آب سرد پر کنید، یک قالب یخ در آن بیاندازید و صبر کنید تا آب از تلاطم بیفتد.
این واقعیت که یخ شناور میشود، اولین مورد عجیب این ماده است. زمانی معما عمیقتر میشود که با استفاده از یک دماسنج دمای آب را در اعماق مختلف اندازه بگیرید. در بالا و در نزدیک قالب یخ، میبینید که دمای آب نزدیک به صفر درجه است، اما در انتهای لیوان دما به 4 درجه میرسد. دلیل آن این است که چگالی آب در دمای 4 درجه سلسیوس، از هر دمای دیگری بیشتر است (یک ویژگی عجیب دیگر که آن را از هر مایع دیگری متمایز میسازد).
به گزارش نیوساینتیست، خواص عجیب آب همچنان ادامه دارد و برخی از آنها برای زندگی حیاتی هستند. به دلیل اینکه چگالی یخ از آب کمتر است و چگالی آب در نقطه انجماد کمتر از زمانی است که آب تا چهار درجه گرمتر باشد، آب نسبت به ته لیوان، از بالا به پایین منجمد میشود. بنابراین حتی در طول عصر یخ بندان، زندگی در اعماق دریاها و اقیانوسها همچنان ادامه داشت. آب ظرفیت خارقالعادهای برای گرفتن گرما دارد و این به ملایمتر کردن تغییرات آبو هوایی کمک میکند، که در غیر این صورت میتواند اکوسیستمها را نابود کند.
با این حال، به رغم اهمیت بسیار زیاد آب برای حیات، هیچ نظریه واحدی دست کم تا کنون نتوانسته یک توضیح قابل قبول برای خصوصیات اسرارآمیز آن ارائه کند. اگر ما بتوانیم نظریات اندرس نیلسون از فیزیکدانان دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، و لارس پترسون از دانشگاه استکهلم سوئد، و همکاران این دو را بپذیریم؛ بالاخره توانستهایم به دلیل واقعی خیلی از این خصوصیات غیر عادی پی ببریم.
نظریات جنجالی این دو، بسط دهنده نظریهای است که بیش از یک قرن پیش از این توسط ویلهلم رونتگن، کاشف اشعه ایکس، ارائه شده است. او ادعا کرده بود که مولکولها در آب مایع آن گونه که در کتابهای امروزی میبینیم، تنها از یک طریق به هم نپیوستهاند، بلکه این اتصال از دو مسیر کاملا متفاوت انجام میشود.
ساختار اسرارآمیز آب
کلید فهم اسرار آب، نحوه تعامل مولکولهای آن با همدیگر است، مولکولهایی که از یک اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن تشکیل شدهاند. اتم اکسیژن بار منفی ناچیزی دارد و اتمهای هیدروژن، در مجموع بار مثبتی معادل آن دارند. به همین ترتیب، اتمهای هیدروژن و اکسیژن مولکولهای همسایه، از طریق تشکیل پیوندی به نام پیوند هیدروژنی به همدیگر جذب میشوند.
پیوندهای هیدروژنی، خیلی ضعیفتر از پیوندهایی هستند که اتمها را در مولکولها در کنار هم قرار میدهند، و به همین دلیل همواره در حال گسیختن و بازپیوستن هستند. این پیوندها هنگامی به حداکثر قدرت خود میرسند که مولکولها به نحوی کنار هم قرار گرفته باشند که هر پیوند هیدوژنی در امتداد یک پویند مولکولی قرار بگیرد. شکل یک مولکول آب به نحوی است که هر مولکول H2O در میان چهار مولکول همسایه قرار میگیرد و یک هرم با قاعده مثلثی را تشکیل میدهد، که معمولا به نام تتراهدرون یا چهارسطحی شناخته میشود.