ميگم چرا ما ايراني ها تا طرف زندست كاري باهاش نداريم واصلاً تحويلش نميگريم.. يا به قول امروزي ها آدم حسابش نميكنيم ...اما وقتي طرف از دنيا ميره هي گوله گوله اشك مي ريزيم.... وتا چهل روز واسش پيرن مشكي ميپوشم ..يعني كه چي بشه؟؟؟؟؟
يا چرا وقتي با يكي قهر هستيم ميخوايم كه هر بلاي تو آسمون ها و زمين هست بياد سرش.. ودنيا رو سرش خراب شه....يا چرا ما با خودي ها نخوديم وبا نخودي ها بيش از اندازه خودي هستيم..منظورم اينكه چرا غريبه پسند هستيم...يعني انقدر كه به غريبه جماعت خدمت ومحبت ميكنيم گاهي اوقات به والدين خودمون انقدر خدمت ومحبت نميكنيم....يا چرا بعضي اوقات كيسه كيسه يا خرمن خرمن به افراد ي مي بخشيم كه اگه نبخشيم هيچي ازشون كم نميشه....ولي بعضي اوقات برعكس اونجا كه واجبه يه سر سوزن هم گذشت نميكنيم....يا چرا ما ايراني ها با اينكه ميدونيم اگه اين كار رو انجام بديم به خودمون صدمه ميزنيم ولي باز اون كاري رو كه نبايد انجامش بديم انجام ميديم.. واگه موفق هم نشيم ميگيم خدا خواست...يعني آيا خدا بيكار بود كه فقط واسه تو اينجوري خواست.....بس اين عقل و منطق رو خدا واسه چي گذاشته؟؟.....منظورم اين بود كه چرا از تجربه ديگران استفاده نميكنيم.....يا چرا انقدر لج باز هستيم...برا مثال مامانمون ميگه پسرم يا دخترم اين لباس رو بپوش هوا خيلي سرده...ولي ما ميگيم نه هوا خيلي خوبه..وبه حرفش گوش نميكنيم ...وبعد از اينكه از بيرون اومديم احساس ميكنيم حالمون زياد خوش نيست و سرما رو حسابي نوش جان كرديم وبعدش هم كه يه سه چهار تاآمپول خورديم مادره ميگه ديديم عزيزم گفتم هوا سرده اما ما ميگيم نه من قبلاً يه سرما خوردگي جزئي داشتم ..اونه كه اذيتم ميكنه وگه نه به خاطر لباس نپوشيدنم نبود....يا هزارا ن چرايي ديگه كه تو ذهن من و شماي جوون ايراني پره وهيچ كس هم جوابش رو نمي دونه....چراااااااااااااااااااااااا؟؟؟؟؟؟
يا چرا وقتي با يكي قهر هستيم ميخوايم كه هر بلاي تو آسمون ها و زمين هست بياد سرش.. ودنيا رو سرش خراب شه....يا چرا ما با خودي ها نخوديم وبا نخودي ها بيش از اندازه خودي هستيم..منظورم اينكه چرا غريبه پسند هستيم...يعني انقدر كه به غريبه جماعت خدمت ومحبت ميكنيم گاهي اوقات به والدين خودمون انقدر خدمت ومحبت نميكنيم....يا چرا بعضي اوقات كيسه كيسه يا خرمن خرمن به افراد ي مي بخشيم كه اگه نبخشيم هيچي ازشون كم نميشه....ولي بعضي اوقات برعكس اونجا كه واجبه يه سر سوزن هم گذشت نميكنيم....يا چرا ما ايراني ها با اينكه ميدونيم اگه اين كار رو انجام بديم به خودمون صدمه ميزنيم ولي باز اون كاري رو كه نبايد انجامش بديم انجام ميديم.. واگه موفق هم نشيم ميگيم خدا خواست...يعني آيا خدا بيكار بود كه فقط واسه تو اينجوري خواست.....بس اين عقل و منطق رو خدا واسه چي گذاشته؟؟.....منظورم اين بود كه چرا از تجربه ديگران استفاده نميكنيم.....يا چرا انقدر لج باز هستيم...برا مثال مامانمون ميگه پسرم يا دخترم اين لباس رو بپوش هوا خيلي سرده...ولي ما ميگيم نه هوا خيلي خوبه..وبه حرفش گوش نميكنيم ...وبعد از اينكه از بيرون اومديم احساس ميكنيم حالمون زياد خوش نيست و سرما رو حسابي نوش جان كرديم وبعدش هم كه يه سه چهار تاآمپول خورديم مادره ميگه ديديم عزيزم گفتم هوا سرده اما ما ميگيم نه من قبلاً يه سرما خوردگي جزئي داشتم ..اونه كه اذيتم ميكنه وگه نه به خاطر لباس نپوشيدنم نبود....يا هزارا ن چرايي ديگه كه تو ذهن من و شماي جوون ايراني پره وهيچ كس هم جوابش رو نمي دونه....چراااااااااااااااااااااااا؟؟؟؟؟؟ 
