سیاری از دین‌داران در برابر انتقاد از دین می‌گویند باید نقد دین منطقی و عقلانی باشد. بسیار خوب. اما همان‌ها در موارد پرشماری وقتی از تبیین عقلانی یا دفاع عقلانی از دین درمی‌مانند می‌گویند مقام دین فراتر از قلمرو عقل است و لزوماً عقل همه‌ی آموزه‌های دین را نمی‌تواند دریابد. یعنی شما که ناقد دین هستید باید در چارچوب عقل بمانید اما ما که مؤمن‌ایم ناگزیر نیستیم التزامی به عقل داشته باشیم.
پرسش این است: چرا در برابر تجربه‌ها یا احساس‌های دینی، تجربه‌ها یا احساس‌های نافی دین به همان عیار معتبر نباشند؟
پرسش این است: چرا در برابر تجربه‌ها یا احساس‌های دینی، تجربه‌ها یا احساس‌های نافی دین به همان عیار معتبر نباشند؟
