چرا بعضی از روابط بعد از یه مدتی سرد میشه؟ حتی وقتی که دو طرف همدیگه رو دوست دارند و هیچ مشکلی وجود نداره؟ چیکار کنیم که یه رابطه هیجان اولیه خودش رو داشته باشه؟!
اتفاقا ممکنه اگه هدف هم داشته باشی این دلسردی بوجود بیادبه نظر منم بی هدفی باعث دلسردی میشه....
یه رابطه باید هدف دار باشه....
جوابه چیو فهمیدم کمکت کنم ؟؟؟اگه جوابشو فهمیدی منم کمک کن.منم از عشقم* جدا شدم دوباره خواست بر گرده من نخواستم ولی دوسش دارم...دعا کن
اما خودم میخوام جوابمو بدم , شما یا این جواب موافقید یا نه؟
روابط بین دختران و پسران که به صورت دوستی هست در اکثر موارد با یک هدف اصلی آغاز میشه و اون هدف اینه که هر یک از دوطرف فقط و فقط میخوان از این رابطه اعتماد بنفس کم کنن. دختری که با یه پسر دوست میشه تا وقتی که مطمئن نیست آیا پسر به اون علاقمند هست یا نه رابطه براش هیجان انگیزه اما به محض اینکه از علاقه پسر به خودش مطمئن شد و به اون چیز - اعتماد بنفسی که از این رابطه نیاز داشت - رسید رابطه براش سرد و کسل کننده میشه. دلش هوس اینو میکنه که , حالا که این پسره منو دوست داره, شاید گزینه های بهتری هم برام باشه, پس ته دلش میخواد که رابطه تموم بشه تا بتونه یه رابطه جدیدی رو آغاز کنه. عین این قضیه برای پسران هم هست و همچنین برای ازدواج هست اما چون شعاع ازدواج خیلی خیلی بیشتر از یه رابطه کوچیک دوستی هست معمولا زن و شوهر تصمیم میگیرن با مشکلات کنار بیان و به رابطه سرد در کمال ناراحتی ادامه بدهند.
راستش من با این دلایل خیلی موافق نیستم .چون فکر میکنم وقتی دو نفر همدیگرو دوس دارن صرف علاقه ای که به هم دارن بهشون انقدر اعتماد به نفس میده که دیگه دلیلی برای بالا امتحان گزینه های دیگه وجود نداره.اما خودم میخوام جوابمو بدم , شما یا این جواب موافقید یا نه؟
روابط بین دختران و پسران که به صورت دوستی هست در اکثر موارد با یک هدف اصلی آغاز میشه و اون هدف اینه که هر یک از دوطرف میخوان از این رابطه اعتماد بنفس کسب کنن. دختری که با یه پسر دوست میشه تا وقتی که مطمئن نیست آیا پسر به اون علاقمند هست یا نه رابطه براش هیجان انگیزه اما به محض اینکه از علاقه پسر به خودش مطمئن شد و به اون چیز - اعتماد بنفسی که از این رابطه نیاز داشت - رسید رابطه براش سرد و کسل کننده میشه. دلش هوس اینو میکنه که , حالا که این پسره منو دوست داره, شاید گزینه های بهتری هم برام باشه, پس ته دلش میخواد که رابطه تموم بشه تا بتونه یه رابطه جدیدی رو آغاز کنه. عین این قضیه برای پسران هم هست و همچنین برای ازدواج هست اما چون شعاع ازدواج خیلی خیلی بیشتر از یه رابطه کوچیک دوستی هست معمولا زن و شوهر تصمیم میگیرن با مشکلات کنار بیان و به رابطه سرد در کمال ناراحتی ادامه بدهند.
راستش من با این دلایل خیلی موافق نیستم .چون فکر میکنم وقتی دو نفر همدیگرو دوس دارن صرف علاقه ای که به هم دارن بهشون انقدر اعتماد به نفس میده که دیگه دلیلی برای بالا امتحان گزینه های دیگه وجود نداره.
به نظر من اون چیزی که باعث سردی روابط میشه (چه توی دوستی و چه توی ازدواج)دلگیری و ناراحتی های کوچیک و بزرگیه که توی یه ارتباط پیش میاد و متاسفانه وقتی روی هم تلنبار میشن دو نفر رو از هم دور و دور تر میکنن.تا اونجایی که دو نفر دیگه رغبتی به ادامهء رابطه ندارن.اکثر ما توی ارتباطهامون اونقدر که باید مهربون و محترمانه برخورد نمی کنیم .همین باعث میشه طرفمون بعد یه مدت زده بشه
آره در مورد دوست قبول دارم که این اتفاق خیلی کم می افته اما در مورد روابط عاطفی قضیه خیلی فرق داره.توقع آدم از شریک عاطفیش خیلی خیلی بیشتر از توقعیه که از یه دوست داره. تو این جور ارتباطا فقط دوست داشتن کافی نیست .اگه نتونی نیازهای عاطفی (یا توی ازدواج جسمی)طرفت رو برآورده کنی طبیعیه که دلزده بشهبا حرفت موافقم اگه واقعا همدیگه رو دوست داشته باشن. تا حالا دیدین دوستهای صمیمی که از بچگی با هم بودن از هم خسته بشن؟ نه, چون همدیگه رو خوب میشناسن و واقعا همدیگه رو دوست دارن
کاملا با نظرت موافقمراستش من با این دلایل خیلی موافق نیستم .چون فکر میکنم وقتی دو نفر همدیگرو دوس دارن صرف علاقه ای که به هم دارن بهشون انقدر اعتماد به نفس میده که دیگه دلیلی برای بالا امتحان گزینه های دیگه وجود نداره.
به نظر من اون چیزی که باعث سردی روابط میشه (چه توی دوستی و چه توی ازدواج)دلگیری و ناراحتی های کوچیک و بزرگیه که توی یه ارتباط پیش میاد و متاسفانه وقتی روی هم تلنبار میشن دو نفر رو از هم دور و دور تر میکنن.تا اونجایی که دو نفر دیگه رغبتی به ادامهء رابطه ندارن.اکثر ما توی ارتباطهامون اونقدر که باید مهربون و محترمانه برخورد نمی کنیم .همین باعث میشه طرفمون بعد یه مدت زده بشه
اما خودم میخوام جوابمو بدم , شما یا این جواب موافقید یا نه؟
روابط بین دختران و پسران که به صورت دوستی هست در اکثر موارد با یک هدف اصلی آغاز میشه و اون هدف اینه که هر یک از دوطرف میخوان از این رابطه اعتماد بنفس کسب کنن. دختری که با یه پسر دوست میشه تا وقتی که مطمئن نیست آیا پسر به اون علاقمند هست یا نه رابطه براش هیجان انگیزه اما به محض اینکه از علاقه پسر به خودش مطمئن شد و به اون چیز - اعتماد بنفسی که از این رابطه نیاز داشت - رسید رابطه براش سرد و کسل کننده میشه. دلش هوس اینو میکنه که , حالا که این پسره منو دوست داره, شاید گزینه های بهتری هم برام باشه, پس ته دلش میخواد که رابطه تموم بشه تا بتونه یه رابطه جدیدی رو آغاز کنه. عین این قضیه برای پسران هم هست و همچنین برای ازدواج هست اما چون شعاع ازدواج خیلی خیلی بیشتر از یه رابطه کوچیک دوستی هست معمولا زن و شوهر تصمیم میگیرن با مشکلات کنار بیان و به رابطه سرد در کمال ناراحتی ادامه بده
خب اگه ممکنه راهکار رو هم بفرمایید.. منظورم رابطه دوستی با پسر هست! یعنی اگه این اتفاق افتاد (الان بعداز 5 ماه این اتفاق بین ما افتاده)پسررو رو به حال خودش بذاریم و اصلا کاری به کارش نداشته باشیم؟ یا باهاش راجب این مسئله روشن حرف بزنیم تا موضع مشخص بشه؟کلا تا چند روز به حال خودش بذاریمش؟ ممنون اگه کامل توضیح بدید