رابطه دروغگويي و صابون
روانشناسان در دانشگاه ميشيگان با انجام آزمايشي دريافتند افرادي که دروغ مي گويند ، احساس آلوده بودن کرده و تلاش مي کنند خود را از اين آلودگي پاک کنند.
افراد زيادي نمي توانند اين ادعا را داشته باشند که تا به حال در زندگي شان دروغ نگفته اند و از اين رو همه افرادي که اين رفتار را رفتاري زشت و نادرست مي دانند، احساس بدي که پس از گفتن دروغ در انسان به وجود مي آيد را تجربه کرده اند.
اکنون محققان ثابت کرده اند که دروغ گفتن واقعا در انسان احساس آلوده شدن را به وجود مي آورد، در حدي که فرد را وا مي دارد تا براي شستشوي دهان خود به دنبال دهانشويه يا مواد شوينده ديگر بگردد.
تيمي از روانشناسان با هدف آزمايش بر روي ضرب المثل هايي مانند «آلوده دست» يا «آلوده دهان» که به افراد دروغگو خطاب مي شود ، رفتار 87 فرد را در هنگام دروغگويي و يا گفتن واقعيت مورد بررسي قرار دادند.
«اسپايک لي» محقق دانشگاه ميشيگان که انجام اين پروژه را به عهده داشته است مي گويد نتايج آزمايش ها نشان مي دهند افرادي که ديگران را فريب داده اند بيشتر از صابون و دهانشويه استفاده مي کنند در صورتي که افرادي که واقعيت را مي گويند ، احساس نياز به استفاده بيشتر از مواد شوينده را ندارند.
افرادي که دروغ هاي کلامي گفته بودند بيشتر از دهانشويه و افرادي که از طريق نامه هاي الکترونيکي اقدام به دروغگويي و فريب دادن ديگران کرده بودند، بيشتر از صابون استفاده مي کردند.
در اين مطالعه از داوطلبان خواسته شد نقش وکيلي را بازي کنند که با رقيبي به نام «کريس» براي ارتقا گرفتن در حال رقابت شديد است. از هر يک از داوطلبان خواسته شد تصور کنند مدارکي را يافته اند که کريس آنها را گم کرده و بازگردادن اين مدارک باعث پيشرفت شغلي وي و آسيب ديدن آنها خواهد شد ، داوطلبان بايد براي کريس پيامي صوتي يا نوشتاري مي گذاشتند تا به وي بگويند مدارک را يافته اند يا نه.
بلافاصله پس از گذاشتن پيام، داوطلبان بر اساس ميزان اشتياق به خريداري صابون يا دهانشويه دسته بندي شدند نتايج نشان داد افرادي که از پشت خط تلفن اقدام به دروغگويي کرده و پيامي نادرست براي کريس به جا گذاشته بودند به استفاده از دهانشويه تمايل شديدي داشتند و حتي حاضر بودند براي خريد آن بهايي بيشتر بپردازند که اين نتيجه در مورد افرادي که حقيقت را گفته بودند، صحت نداشت.
به گفته «لي» اشاره به عبارت هاي آلوده دست يا آلوده دهان در مکالمات روزانه باعث شده است تا مردم درباره مفهوم انتزاعي پاکي و سلامت اخلاقي به شيوه اي فيزيکي تر بيانديشند و آن را به پاکي جسمي ارتباط دهند.
«لي» معتقد است اين نوع ارتباط قوي ميان مفاهيم انزاعي و فيزيکي باعث شده پس از دروغ گفتن ، فرد نه تنها درصدد جبران رفتار ناپسند خود برآيد، بلکه تلاش مي کنند عضو آلوده بدن خود را نيز پاک کنند.
روانشناسان در دانشگاه ميشيگان با انجام آزمايشي دريافتند افرادي که دروغ مي گويند ، احساس آلوده بودن کرده و تلاش مي کنند خود را از اين آلودگي پاک کنند.
اکنون محققان ثابت کرده اند که دروغ گفتن واقعا در انسان احساس آلوده شدن را به وجود مي آورد، در حدي که فرد را وا مي دارد تا براي شستشوي دهان خود به دنبال دهانشويه يا مواد شوينده ديگر بگردد.
تيمي از روانشناسان با هدف آزمايش بر روي ضرب المثل هايي مانند «آلوده دست» يا «آلوده دهان» که به افراد دروغگو خطاب مي شود ، رفتار 87 فرد را در هنگام دروغگويي و يا گفتن واقعيت مورد بررسي قرار دادند.
«اسپايک لي» محقق دانشگاه ميشيگان که انجام اين پروژه را به عهده داشته است مي گويد نتايج آزمايش ها نشان مي دهند افرادي که ديگران را فريب داده اند بيشتر از صابون و دهانشويه استفاده مي کنند در صورتي که افرادي که واقعيت را مي گويند ، احساس نياز به استفاده بيشتر از مواد شوينده را ندارند.
افرادي که دروغ هاي کلامي گفته بودند بيشتر از دهانشويه و افرادي که از طريق نامه هاي الکترونيکي اقدام به دروغگويي و فريب دادن ديگران کرده بودند، بيشتر از صابون استفاده مي کردند.
در اين مطالعه از داوطلبان خواسته شد نقش وکيلي را بازي کنند که با رقيبي به نام «کريس» براي ارتقا گرفتن در حال رقابت شديد است. از هر يک از داوطلبان خواسته شد تصور کنند مدارکي را يافته اند که کريس آنها را گم کرده و بازگردادن اين مدارک باعث پيشرفت شغلي وي و آسيب ديدن آنها خواهد شد ، داوطلبان بايد براي کريس پيامي صوتي يا نوشتاري مي گذاشتند تا به وي بگويند مدارک را يافته اند يا نه.
بلافاصله پس از گذاشتن پيام، داوطلبان بر اساس ميزان اشتياق به خريداري صابون يا دهانشويه دسته بندي شدند نتايج نشان داد افرادي که از پشت خط تلفن اقدام به دروغگويي کرده و پيامي نادرست براي کريس به جا گذاشته بودند به استفاده از دهانشويه تمايل شديدي داشتند و حتي حاضر بودند براي خريد آن بهايي بيشتر بپردازند که اين نتيجه در مورد افرادي که حقيقت را گفته بودند، صحت نداشت.
به گفته «لي» اشاره به عبارت هاي آلوده دست يا آلوده دهان در مکالمات روزانه باعث شده است تا مردم درباره مفهوم انتزاعي پاکي و سلامت اخلاقي به شيوه اي فيزيکي تر بيانديشند و آن را به پاکي جسمي ارتباط دهند.
«لي» معتقد است اين نوع ارتباط قوي ميان مفاهيم انزاعي و فيزيکي باعث شده پس از دروغ گفتن ، فرد نه تنها درصدد جبران رفتار ناپسند خود برآيد، بلکه تلاش مي کنند عضو آلوده بدن خود را نيز پاک کنند.
